مقدمه: تیمار پرتودهی یکی از بهترین روشها برای افزایش عمر مفید گوشت بدون اثرات سوء مغذی و ویژگیهای حسی است. اگرچه باریکه الکترونی امکان ایجاد تغییراتی در مواد غذایی را دارد، اما به عنوان آسانترین روش پرتودهی شناخته شده است . باریکه الکترونی دوستدار محیط زیست، کم هزینه و یک جایگزین موثر غیر وقتگیر نسبت به دیگر روشهای آلودگیزدایی است. اکسیداسیون چربی میتواند در گوشت پرتودهی شده تولید شود. هدف از این مطالعه ارزیابی میزان اکسیداسیون چربی در سوسیسهای پرتودهی شده است. یافتههای این مطالعه میتواند در کنترل، ارتقا ایمنی مواد غذایی و ویژگیهای کیفیتی در صنایع غذایی اثر بخش باشد.
روش بررسی: سوسیس از مرکز تولیدی تهیه شد، سوسیس چرخ شده به منظور آنالیز تیوباربوتیریک اسید مخلوط و به قسمتهای 25 گرمی تقسیم شد. نمونهها شامل یک گروه شاهد و چهار گروه تیمار بودند. سوسیسهای بستهبندی شده در معرض دوزهای 0، 1، 2، 3 و 5 کیلوگری قرار گرفته و در روزهای مختلف 0، 5، 10 و 30 بررسی شدند.
یافتهها: میزان تیوباربوتیریک اسید با گذر زمان افزایش یافت. در دوزهای مختلف ارتباط معنیداری مشاهده شد (05/0>P)، اما بیشترین میزان تیوباربوتیریک اسید در دوز 3 کیلوگری مشاهده شد.
نتیجه گیری: بکارگیری باریکه الکترونی در دوزهای پایین تاثیر سوئی بر اکسیداسیون چربی در سوسیس ندارد. پرتودهی این محصولات با افزودن آنتی اکسیدانها میتواند در کاهش یا پیشگیری اکسیداسیون چربی موثر باشد.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |