دوماهنامه علمی پژوهشی

سابقه و اهداف: تعارض کار-خانواده از فشارهای ناسازگارانه نقش های خانوادگی و شغلی بوجود می آید ودر بین مشاغل مختلف از جمله پرستاری امری طبیعی و اجتناب ناپذیر تلقی می شود. تعارض پیامدهای منفی متعددی برای سازمانها، افرادو خانواده ها بویژه کودکان دارد . هدف مطالعه تبیین تجارب پرستاران از تعارض کار-خانواده وایفای حقوق کودکان می باشد.

روش بررسی : این مطالعه کیفی با مشارکت11پرستار با  نمونه گیری هدفمند، مصاحبه عمیق و بدون ساختارو تجزیه و تحلیل به شیوه رویکرد تحلیل محتوای متعارف انجام شد.

یافته ها : یافته های تحقیق شامل 2 درونمایه بود یکی از درونمایه های استحصال شده، تدبیر امور به منظور متعادل سازی با زیر طبقات تدبیر امور خانواده و تدبیر امور کاربود که اشاره به تلاش ها و تدابیر اتخاذ شده توسط پرستاران برای رعایت حقوق کودکان خود داشت .درونمایه دیگر نیازهای غفلت شده کودکان  با زیر طبقات بعد عاطفی، بعد جسمانی و امور تحصیلی بود که اشاره به ناتوانی در مدیریت تعارض و برقراری تعادل بین وظایف خانوادگی و کاری و پیامدهای منفی ناشی از آن بر کودکان در شرایط خاص داشت.

نتیجه گیری: پرستاران تلاش هایی را برای به حداقل رساندن تبعات ناشی از تعارض در محیط های خانوادگی از جمله ایفای حقوق کودکان خود انجام می دهند. لیکن در مواردی به دلیل ضعف درمهارتهای فردی مدیریت تعارض و بعضا به دلیل وجود برخی موانع و محدودیت های کاری، پیامد های منفی تعارض آشکار شده و مواردی مثل غفلت از حقوق کودکان  بوقوع می پیوندد که در این رابطه ضرورت ارتقاء مهارت های فردی مدیریت تعارض کار/خانواده و همچنین ارتقاء توانمندی پرسنل در زمینه تدبیر امور خانواده و شناخت نیازها و حقوق اساسی کودکان، در قالب طرح های آموزش بهداشت خانواده از یک طرف، واز طرف دیگر تلاش برای بهبود و اصلاح قوانین کاری و انعطاف پذیری آنان بویژه برای زنان شاغل  برای پیشگیری و به حداقل رساندن عوارض و پیامد های منفی تعارض ؛ توصیه می گردد.

.