دوره 12، شماره 3 - ( پاییز 1392 )                   جلد 12 شماره 3 صفحات 115-106 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی یزد ، moamrollahi@gmail.com
چکیده:   (8489 مشاهده)

  مقدمه: فلزات سنگین از جمله آلاینده­های مهمی هستند که امروزه غلظت آن­ها در محیط زیست با گسترش شهرها و توسعه صنایع افزایش یافته است. یکی از مهمترین فلزات سنگین، کروم است که به صورت اکسیدهای سه و شش ظرفیتی در صنایعی مانند آبکاری، شیشه، سرامیک، دباغی و چرم کاربرد دارد. کروم شش ظرفیتی دارای مخاطرات بهداشتی اثبات شده ای مانند سرطان­زایی است. هدف از این مطالعه بررسی کارایی نانوذرات آلومینای اصلاح شده با لیگاند شیف باز در حذف کروم شش ظرفیتی از محلول­های آبی در شرایط اسیدی است.

  روش بررسی: این تحقیق یک مطالعه تجربی است که در آن آزمایشات در شرایط ناپیوسته و در دمای C ° 20 انجام شده و اثر غلظت اولیه کروم، جرم جاذب و زمان واکنش بر حذف کروم شش ظرفیتی توسط جاذب نانوذرات آلومینا مورد بررسی قرار گرفت. برای تهیه جاذب، نانوذرات آلومینا از شرکت نانوکیمیا پژوه تهیه و برای افزایش ظرفیت جذب، با لیگاند شیف­باز و در حضور سورفاکتانت مناسب اصلاح شد. مطالعه روی نمونه­های سنتزی حاوی غلظت های 2و 5 میلی­گرم در لیتر کروم انجام گرفت. غلظت مقادیر مجهول کروم شش ظرفیتی به روش اسپکتروفتومتری در حضور معرف 1و5-دی فنیل کاربازاید و طول موج 540 نانومتر تعیین شد.

  یافته ها: با توجه به نتایج، با افزایش جرم جاذب و زمان واکنش مقدار حذف آلاینده افزایش و با افزایش غلظت اولیه کروم مقدار حذف کاهش یافت. داده­های این تحقیق نشان داد که بیشترین میزان جذب کروم شش ظرفیتی توسط نانوذرات آلومینای اصلاح شده با لیگاند شیف­باز در مدت زمان 180 دقیقه انجام و آزمایش به حالت تعادل می­رسد. بیشترین میزان راندمان حذف و ظرفیت جذب در شرایط بهینه(جرم جاذب 1/0 میلی­­گرم در لیتر و3 pH = )، برای غلظت اولیه کروم 5 میلی­گرم در لیتر و زمان 180 دقیقه به­ترتیب برابر با 4/83 درصد و mg/g 17/4 می­باشد.

  نتیجه گیری: نانوذرات آلومینای اصلاح شده با لیگاند شیف ­ باز جاذبی مؤثر در حذف کروم شش ظرفیتی از محلول­های آبی می­باشد.

متن کامل [PDF 214 kb]   (1583 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1391/2/6 | پذیرش: 1391/3/17 | انتشار: 1392/9/26

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.