دوره 22، شماره 6 - ( بهمن و اسفند 1402 )
جلد 22 شماره 6 صفحات 89-76 |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشگاه آزاد اسلامی ، Mansour.sardarpour@yahoo.com
چکیده: (90 مشاهده)
مقدمه: سرطان سلول سنگفرشی حفره دهان (OSCC) 90% از سرطان‌های دهان را تشکیل می دهد. مهم ترین عوامل ابتلا به OSCC، استفاده از توتون، تنباکو و نوشیدن الکل است. تشخیص زودهنگام ضایعات سرطانی و پیش سرطانی و ارجاع بعد آن، مهم ترین عامل در کاهش مرگ و میر OSCC است. هدف از مطالعه حاضر مقایسه میزان آگاهی دانشجویان دندانپزشکی سال آخر دانشگاه آزاد اصفهان در مورد سبب شناسی و پیش آگهی و درمان ضایعه OSCC، با سایر جوامع آماری (دانشجویان دندانپزشکی و پزشکی در سال‌های مختلف تحصیل ، دندانپزشکان فارغ التحصیل و پزشکان) در مطالعات دیگر است.
روش بررسی: مطالعه حاضر در سال تحصیلی 1400-1401 در بین 82 نفر از دانشجویان سال آخر دانشکده دندانپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان(خوراسگان) به روش سرشماری انجام گرفت. مطالعه به صورت مقطعی و به روش توصیفی_تحلیلی انجام شد و پرسشنامه ی محقق ساز که روایی و پایایی آن سنجیده شد، حضورا بین دانشجویان توزیع گردید. تجزیه و تحلیل داده ها انجام شد و آزمون های آماری در سطح معنا داری 05/0 مورد بررسی قرار گرفتند و در نهایت مطالعات مشابه با کمک پایگاه های اطلاعاتی Google scholar، Scopus ،sid، Proquest وPubMed مورد بررسی قرار گرفتند و نتایج(کلی و جزیی) انها با مطالعه حاضر مقایسه گردید.
یافته‌ها:یافته های پژوهش حاضر بیانگر آن بود که از بین 82 نفر شرکت‌کننده در پژوهش، 9/47 درصد دانشجویان زن، 5/80 درصد دانشجویان مجرد و 4/74 درصد بومی بودند. میانگین نمره آگاهی در بعد سبب شناسی 5/2 از 3 و در بعد پیش اگهی و درمان 44/3 از 7 بدست آمد. همچنین تفاوت معناداری بین میانگین آگاهی دانشجویان در هر دو بعد سبب شناسی و درمان ، با متغیرهای جنسیت، وضعیت تاهل و وضعیت سکونت، دیده نشد.
نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد میزان آگاهی دانشجویان سال آخر دانشکده دندانپزشکی دانشگاه ازاد اسلامی واحد اصفهان(خوراسگان) به مانند بسیاری از جوامع اماری در مطالعات دیگر تا حد مطلوب و ایده آل فاصله دارد. جهت بهبود این شرایط پیشنهاد می شود دانشجویان در طی دوره تحصیل ارتباط بیشتری با بیماران و ضایعات دهانی داشته باشند و همچنین دوره های بازآموزی (مجازی و یا حضوری) بیشتری در زمینه ضایعات بدخیمی و پیش بدخیمی دهانی برگزار گردد.
روش بررسی: مطالعه حاضر در سال تحصیلی 1400-1401 در بین 82 نفر از دانشجویان سال آخر دانشکده دندانپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان(خوراسگان) به روش سرشماری انجام گرفت. مطالعه به صورت مقطعی و به روش توصیفی_تحلیلی انجام شد و پرسشنامه ی محقق ساز که روایی و پایایی آن سنجیده شد، حضورا بین دانشجویان توزیع گردید. تجزیه و تحلیل داده ها انجام شد و آزمون های آماری در سطح معنا داری 05/0 مورد بررسی قرار گرفتند و در نهایت مطالعات مشابه با کمک پایگاه های اطلاعاتی Google scholar، Scopus ،sid، Proquest وPubMed مورد بررسی قرار گرفتند و نتایج(کلی و جزیی) انها با مطالعه حاضر مقایسه گردید.
یافته‌ها:یافته های پژوهش حاضر بیانگر آن بود که از بین 82 نفر شرکت‌کننده در پژوهش، 9/47 درصد دانشجویان زن، 5/80 درصد دانشجویان مجرد و 4/74 درصد بومی بودند. میانگین نمره آگاهی در بعد سبب شناسی 5/2 از 3 و در بعد پیش اگهی و درمان 44/3 از 7 بدست آمد. همچنین تفاوت معناداری بین میانگین آگاهی دانشجویان در هر دو بعد سبب شناسی و درمان ، با متغیرهای جنسیت، وضعیت تاهل و وضعیت سکونت، دیده نشد.
نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد میزان آگاهی دانشجویان سال آخر دانشکده دندانپزشکی دانشگاه ازاد اسلامی واحد اصفهان(خوراسگان) به مانند بسیاری از جوامع اماری در مطالعات دیگر تا حد مطلوب و ایده آل فاصله دارد. جهت بهبود این شرایط پیشنهاد می شود دانشجویان در طی دوره تحصیل ارتباط بیشتری با بیماران و ضایعات دهانی داشته باشند و همچنین دوره های بازآموزی (مجازی و یا حضوری) بیشتری در زمینه ضایعات بدخیمی و پیش بدخیمی دهانی برگزار گردد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
دندانپزشکی
دریافت: 1402/2/29 | پذیرش: 1402/7/12 | انتشار: 1402/12/26
دریافت: 1402/2/29 | پذیرش: 1402/7/12 | انتشار: 1402/12/26
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |