BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://tbj.ssu.ac.ir/article-1-1672-fa.html
مقدمه: یکی از شایع ترین بیماری های مزمن، بیماری دیابت است که توجه روز افزون متخصصان سلامت را به خود جلب کرده است و حوزه مناسبی برای بررسی اثربخشی مداخله های روان شناختی نظیر مصاحبه انگیزشی است. لذا برآن شدیم که میزان تاثیر برنامه مداخله ای مبتنی بر مصاحبه انگیزشی را در ارتقاء کیفیت زندگی زنان مبتلا به دیابت نوع دو بررسی نمائیم.
روش بررسی :پژوهش حاضر مطالعه ای تجربی بود که در سال 1394 بر روی 110 نفر از بیماران دیابتی نوع دو مراجعه کننده به مرکز تحقیقات دیابت شهر یزد انجام گرفت که به دو گروه مورد و شاهد باتعداد 55 نفر در هر گروه تقسیم شدند. مداخله به صورت مصاحبه انگیزشی بود وبرای درک کیفیت زندگی از مقیاس فرم کوتاه 26 سؤالی پرسشنامه کیفیت زندگی(QOL)استفاده شد. پس از تکمیل پرسشنامه، داده ها وارد نرم افزار SPSS نسخه 18 شده و توسط آزمون آماری کواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین و انحراف معیار نمره کل کیفیت زندگی در دو گروه مورد و شاهد قبل از آموزش به ترتیب 34/11 ± 52/63 و 40/11 ± 93/62 و بعد از آموزش94/6 ± 16/78 و62/10 ± 77/61 بود که تفاوت معناداری در کیفیت زندگی زنان مبتلا به دیابت نوع دو را بعد از مداخله نسبت به قبل از مداخله نشان می دهد( 001/0 p=). هم چنین نتایج حیطه های مختلف کیفیت زندگی نیزتفاوت معناداری را بعد از مداخله نشان داد) 001/0p=).
نتیجه گیری: یافته های این پژوهش نشان داد که مصاحبه انگیزشی موجب بهبود کیفیت زندگی و حیطه های آن درزنان مبتلا به دیابت نوع دو گروه مداخله شده است. پیشنهاد می شود از این شیوه به عنوان یک روش مکمل برای بهبود کیفیت زندگی بیماران دیابتی و سایر بیماران مزمن استفاده شود.
واژه های کلیدی: مصاحبه انگیزشی، کیفیت زندگی، دیابت نوع دو.
مقدمه
دیابت نوع دو بیماری مزمنی است که با سرعت هشدار دهنده ای در جهان در حال گسترش است(1). بنا به گزارش سازمان جهانی بهداشت 194 میلیون نفر در جهان مبتلا به دیابت هستند(2). این تعداد تا سال 2025 به 300 میلیون نفر خواهد رسید که بیش از 75 درصد کل این بیماران در کشورهای در حال توسعه خواهند بود(3-2). شیوع جهانی دیابت نوع دو، تا حدودی در میان مردان بیشتر از زنان است، اما از آنجا که به طور عمومی امید به زندگی در زنان بیشتر است و آن ها طول عمر زیادتری دارند بیش از مردان تحت تأثیر این مسأله قرار می گیرند(4). با توجه به شیوع این بیماری در ایران و جهان و عوارض ناشی از آن، توجه به ابعاد مختلف مراقبت از این بیماران بسیار مهم است، از جمله می توان توجه به کیفیت زندگی این بیماران را نام برد. دیابت یک منبع تنش برای افراد مبتلا است که علاوه بر اثرات سوء جسمی با اثر منفی روانی همراه است که درمان و کنترل بیماری را برای آنان دشوار ساخته است، در نتیجه اثرات مخربی بر کیفیت زندگی آنان دارد(5).
در مورد اهمیت توجه به کیفیت زندگی، کارلسون، برگلین و لارسون در سال 2000 می نویسند :امروزه در بیماران به جای توجه به شاخص های مرگ و میر و ابتلاء باید به ابعادی وسیعتر توجه نمود که مهمترین آن مفهوم کیفیت زندگی است(6). همچنین در سال های اخیر، کیفیت زندگی به عنوان برآیند مهم سلامتی در درمان پزشکی و موضوع اصلی در مراقبت بیماران دیابتی شناخته شده است(7). کیفیت زندگی نگرش ذهنی فرد نسبت به جنبه های فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی محیطی است که در آن زندگی می کند و به سادگی قابل توصیف نمی باشد. کیفیت زندگی دارای شش بعد جسمانی، روان شناختی، سطوح استقلال، روابط اجتماعی، محیطی و معنوی است(8). ونگر فربرگ کیفیت زندگی را به عنوان آن دسته خصوصیاتی تعریف می کند که برای بیمار ارزشمند است و عامل احساس راحتی یا ادراک خوب بودن است و در راستای توسعه و حفظ منطقی عملکرد جسمانی، هیجانی