دوره 20، شماره 4 - ( مهر و آبان 1400 )
جلد 20 شماره 4 صفحات 13-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
MazloomiMahmoodabad S S, Alagheband M, Sarvat F L. Investigation of the Impact Rate of the Intervention Program Based on Motivational Interviewing in improving the Life Quality of women with Type 2 Diabetes. TB 2021; 20 (4) :1-13
URL: http://tbj.ssu.ac.ir/article-1-1672-fa.html
URL: http://tbj.ssu.ac.ir/article-1-1672-fa.html
مظلومی محمود آباد سید سعید، علاقبند مریم، ثروت فرخ لقاء. بررسی میزان تاثیر برنامه مداخله ای مبتنی بر مصاحبه انگیزشی در ارتقاء کیفیت زندگی زنان مبتلا به دیابت نوع دو. طلوع بهداشت. 1400; 20 (4) :1-13
دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد ، maryam_alagheband@yahoo.com
چکیده: (992 مشاهده)
مقدمه: یکی از شایع ترین بیماری های مزمن، بیماری دیابت است که توجه روز افزون متخصصان سلامت را به خود جلب کرده است و حوزه مناسبی برای بررسی اثربخشی مداخله های روان شناختی نظیر مصاحبه انگیزشی است. لذا برآن شدیم که میزان تاثیر برنامه مداخله ای مبتنی بر مصاحبه انگیزشی را در ارتقاء کیفیت زندگی زنان مبتلا به دیابت نوع دو بررسی نمائیم.
روش بررسی :پژوهش حاضر مطالعه ای تجربی بود که در سال 1394 بر روی 110 نفر از بیماران دیابتی نوع دو مراجعه کننده به مرکز تحقیقات دیابت شهر یزد انجام گرفت که به دو گروه مورد و شاهد باتعداد 55 نفر در هر گروه تقسیم شدند. مداخله به صورت مصاحبه انگیزشی بود وبرای درک کیفیت زندگی از مقیاس فرم کوتاه 26 سؤالی پرسشنامه کیفیت زندگی(QOL)استفاده شد. پس از تکمیل پرسشنامه، داده ها وارد نرم افزار SPSS نسخه 18 شده و توسط آزمون آماری کواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین و انحراف معیار نمره کل کیفیت زندگی در دو گروه مورد و شاهد قبل از آموزش به ترتیب 34/11 ± 52/63 و 40/11 ± 93/62 و بعد از آموزش94/6 ± 16/78 و62/10 ± 77/61 بود که تفاوت معناداری در کیفیت زندگی زنان مبتلا به دیابت نوع دو را بعد از مداخله نسبت به قبل از مداخله نشان می دهد( 001/0 p=). هم چنین نتایج حیطه های مختلف کیفیت زندگی نیزتفاوت معناداری را بعد از مداخله نشان داد) 001/0p=).
نتیجه گیری: یافته های این پژوهش نشان داد که مصاحبه انگیزشی موجب بهبود کیفیت زندگی و حیطه های آن درزنان مبتلا به دیابت نوع دو گروه مداخله شده است. پیشنهاد می شود از این شیوه به عنوان یک روش مکمل برای بهبود کیفیت زندگی بیماران دیابتی و سایر بیماران مزمن استفاده شود.
روش بررسی :پژوهش حاضر مطالعه ای تجربی بود که در سال 1394 بر روی 110 نفر از بیماران دیابتی نوع دو مراجعه کننده به مرکز تحقیقات دیابت شهر یزد انجام گرفت که به دو گروه مورد و شاهد باتعداد 55 نفر در هر گروه تقسیم شدند. مداخله به صورت مصاحبه انگیزشی بود وبرای درک کیفیت زندگی از مقیاس فرم کوتاه 26 سؤالی پرسشنامه کیفیت زندگی(QOL)استفاده شد. پس از تکمیل پرسشنامه، داده ها وارد نرم افزار SPSS نسخه 18 شده و توسط آزمون آماری کواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین و انحراف معیار نمره کل کیفیت زندگی در دو گروه مورد و شاهد قبل از آموزش به ترتیب 34/11 ± 52/63 و 40/11 ± 93/62 و بعد از آموزش94/6 ± 16/78 و62/10 ± 77/61 بود که تفاوت معناداری در کیفیت زندگی زنان مبتلا به دیابت نوع دو را بعد از مداخله نسبت به قبل از مداخله نشان می دهد( 001/0 p=). هم چنین نتایج حیطه های مختلف کیفیت زندگی نیزتفاوت معناداری را بعد از مداخله نشان داد) 001/0p=).
نتیجه گیری: یافته های این پژوهش نشان داد که مصاحبه انگیزشی موجب بهبود کیفیت زندگی و حیطه های آن درزنان مبتلا به دیابت نوع دو گروه مداخله شده است. پیشنهاد می شود از این شیوه به عنوان یک روش مکمل برای بهبود کیفیت زندگی بیماران دیابتی و سایر بیماران مزمن استفاده شود.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
