مقدمه : تماس شغلی با غبارات ایجاد شده در فرایند فرش بافی می تواند منجر به عوارض ریوی در قالیبافان گردد. هدف از این مطالعه بررسی میزان تماس قالیبافان با گردوغبار کلی و ارتباط آن با پارامترهای عملکرد ریوی می باشد.
روش بررسی : این مطالعه مورد شاهدی گذشته نگر بر روی190نفر( 95 قالیباف شهر خمین به عنوان گروه موردو 95نفر غیر قالیباف به عنوان گروه شاهدصورت پذیرفت. میزان تماس استنشاقی قالیبافان با گردوغبار کلی با استفاده از نمونه برداری هوا و روش وزن سنجی تعیین گردید. پارامتر های اسپیرومتری از جمله FVC و 1 FEV و PEF و 75-25 FEF مربوط به عملکرد ریوی قالیبافان و همچنین پارامتر های مربوط از جمله درجه حرارت محیط کار و رطوبت در محیط کار نیز جمع آوری گردید. همبستگی یافته های تماس با گردوغبار کلی با پارامتر های عملکرد ریوی مورد بررسی قرار گرفت.
یافته ها : نتایج نشان داد که میزان غلظت گردوغبار کلی در گروه مورد مطالعه برابر 47/2 ± 69/4 میلیگرم در مترمکعب بود که در مقایسه با گروه شاهد (9 33/1 ± 89/2 میلیگرم در مترمکعب) به طور معنی داری بالاتر بود ( 0001/0 P = ). در بررسی مقایسه غلظت گردوغبار کلی و عملکردهای ریوی نیز ارتباط معنی داری بین این دو پارامتر مشاهده نگردید (321/0 P = ). بررسی پارامتر های محیطی از قبیل رطوبت، درجه حرارت و نوع تهویه در کارگاه های مورد مطالعه نشان داد که با تغییرات درجه حرارت، رطوبت و تهویه کارگاه می تواند بر روی عملکرهای ریوی تاثیرگذار باشد. بررسی ها نشان داد که رابطه معکوسی بین سابقه کاری و شاخص های FVC و FEV و PEF و 75-25 FEF وجود داشته و با افزایش سابقه کاری این شاخص ها کاهش پیدا می کنند.
نتیجه گیری : نتایج این مطالعه نشان می دهد که با وجود اجرای طرح بقا در مناطق مورد مطالعه، تماس قالیبافان با گردوغبار کلی می تواند به عنوان یک عامل خطرناک شغلی به میزان بالایی وجود داشته باشد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |