مقدمه: بافت شبکه ای یکسان و محکم در سلولز باکتریایی امکان استفاده از آن را به عنوان فیلتر و جاذب فراهم می نماید. در این تحقیق از سلولز باکتریایی حاصل از رشد و تکثیر باکتری استوباکتر گزیلینوم که قبلا در آزمایشگاه تولید شده و با تابش اشعه مایکروویو به صورت جامد متورم تبدیل شده بود به عنوان جاذب بخارات تولوئن از هوا استفاده گردید.
روش بررسی: برای اندازه گیری ظرفیت جذب، مقدار 6 گرم سلولز میکروبی در ستون شیشه ای با حجم 20 میلی لیتر قرار گرفت و غلظت ppm 150 از بخارات تولوئن با جریان هوای عبوری ml/min 2/0 در دمای 25 درجه سانتیگراد، از بستر جاذب عبور داده شد و همزمان مقدار تولوئن خروجی در زمانهای مختلف اندازه گیری گردید.
یافته ها: یک گرم سلولز میکروبی متورم و دانه بندی شده با مش20 می تواند نزدیک به 1میلی گرم ( mg 95/0) بخارات تولوئن را در طی مدت 13 دقیقه جذب نماید و به حالت اشباع کامل برسد. همچنین میزان 20 سانتی متر مکعب کربن اکتیو و سلولز میکروبی در شرایط یکسان به ترتیب پس از 70 دقیقه و 39 دقیقه به حالت اشباع رسیدند.
نتیجه گیری: هرچند که سلولز باکتریایی در حجم یکسان ظرفیت کمتری نسبت به کربن اکتیو دارد ولی با توجه به اینکه چگالی آن بسیار کمتر می باشد می توان گفت که توانایی وزنی سلولز باکتریایی بالاتر از کربن اکتیو در جذب بخارات تولوئن بوده است.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |