دوره 24، شماره 1 - ( فروردین و اردیبهشت 1404 )
جلد 24 شماره 1 صفحات 100-84 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
yosefzadeh khanghah Z, Khakpour R, Vatankhah H. Investigating the Effectiveness of Compassion-Focused Cognitive Therapy on Marital Conflict and Attachment Styles in Women Seeking Divorce. TB 2025; 24 (1) :84-100
URL: http://tbj.ssu.ac.ir/article-1-3747-fa.html
URL: http://tbj.ssu.ac.ir/article-1-3747-fa.html
یوسف‌زاده خانقاه زهرا، خاکپور رضا، وطن‌خواه حمیدرضا. بررسی میزان اثربخشی درمان شناختی متمرکز بر شفقت بر تعارض زناشویی و سبک‌های دلبستگی در زنان متقاضی طلاق. طلوع بهداشت. 1404; 24 (1) :84-100
واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران ، Reza_kohkpour@gmail.com
چکیده: (93 مشاهده)
مقدمه: تعارضات زناشویی و سبک‌های دلبستگی ناایمن از عوامل مؤثر در افزایش طلاق هستند. این پژوهش با هدف بررسی میزان اثربخشی درمان شناختی متمرکز بر شفقت بر کاهش تعارض زناشویی و بهبود سبک‌های دلبستگی در زنان متقاضی طلاق انجام شد.
روش بررسی: مطالعه حاضر شبه تجربی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون و گروه کنترل بود. ۳۰ زن متقاضی طلاق مراجعه‌کننده به مراکز مشاوره در منطقه ۵ تهران در سال ۱۴۰۲ به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به‌صورت تصادفی ساده در دو گروه آزمایش و کنترل گماشته شدند(هر گروه ۱۵ نفر). گروه مداخله ۸ جلسه ۹۰ دقیقه‌ای جلسات آموزشی درمان شناختی متمرکز بر شفقت را دریافت کرد. ابزار جمع‌آوری داده‌ها پرسشنامه‌های تعارض زناشویی براتی و ثنایی(۱۳۷۵) و دلبستگی بزرگسالان کولینز و رید(۱۹۹۰) بودند. داده‌ها با استفاده از تحلیل کوواریانس و نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۶ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته‌ها: نتایج آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد که در گروه آزمایش پس از مداخله نمرات تعارض زناشویی(0۰1/0>p)، سبک دلبستگی اجتنابی(0۰1/0>p) و سبک دلبستگی اضطرابی(0۰1/0>p) کاهش معناداری نسبت به پیش آزمون داشتند و نمرات سبک دلبستگی ایمن(0۰1/0>p) افزایش معناداری را نشان داد. اما در گروه کنترل تفاوت معناداری در هیچ‌کدام از متغیرها مشاهده نشد(0۰1/0<p).
نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که درمان شناختی متمرکز بر شفقت تأثیر مثبتی بر تعارض زناشویی و سبک‌های دلبستگی دارد. این نوع درمان می‌تواند به‌عنوان یکی از راهکارهای مؤثر برای بهبود تعارض زناشویی و سبک‌های دلبستگی زنانی که متقاضی طلاق هستند مورد استفاده قرار گیرد.
روش بررسی: مطالعه حاضر شبه تجربی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون و گروه کنترل بود. ۳۰ زن متقاضی طلاق مراجعه‌کننده به مراکز مشاوره در منطقه ۵ تهران در سال ۱۴۰۲ به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به‌صورت تصادفی ساده در دو گروه آزمایش و کنترل گماشته شدند(هر گروه ۱۵ نفر). گروه مداخله ۸ جلسه ۹۰ دقیقه‌ای جلسات آموزشی درمان شناختی متمرکز بر شفقت را دریافت کرد. ابزار جمع‌آوری داده‌ها پرسشنامه‌های تعارض زناشویی براتی و ثنایی(۱۳۷۵) و دلبستگی بزرگسالان کولینز و رید(۱۹۹۰) بودند. داده‌ها با استفاده از تحلیل کوواریانس و نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۶ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته‌ها: نتایج آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد که در گروه آزمایش پس از مداخله نمرات تعارض زناشویی(0۰1/0>p)، سبک دلبستگی اجتنابی(0۰1/0>p) و سبک دلبستگی اضطرابی(0۰1/0>p) کاهش معناداری نسبت به پیش آزمون داشتند و نمرات سبک دلبستگی ایمن(0۰1/0>p) افزایش معناداری را نشان داد. اما در گروه کنترل تفاوت معناداری در هیچ‌کدام از متغیرها مشاهده نشد(0۰1/0<p).
نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که درمان شناختی متمرکز بر شفقت تأثیر مثبتی بر تعارض زناشویی و سبک‌های دلبستگی دارد. این نوع درمان می‌تواند به‌عنوان یکی از راهکارهای مؤثر برای بهبود تعارض زناشویی و سبک‌های دلبستگی زنانی که متقاضی طلاق هستند مورد استفاده قرار گیرد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روان شناسی
دریافت: 1403/11/1 | پذیرش: 1403/12/22 | انتشار: 1404/2/29
دریافت: 1403/11/1 | پذیرش: 1403/12/22 | انتشار: 1404/2/29
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
