دوره 24، شماره 1 - ( فروردین و اردیبهشت 1404 )
جلد 24 شماره 1 صفحات 83-64 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.ARDAKAN.REC.1403.012
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Jamali N, Mohammadpanah Ardakan A, Ahmadi Ardakani Z. Effectiveness of Schema Therapy on Turmoil and Marital Boredom of Incompatible Married People. TB 2025; 24 (1) :64-83
URL: http://tbj.ssu.ac.ir/article-1-3730-fa.html
URL: http://tbj.ssu.ac.ir/article-1-3730-fa.html
جمالی ندا، محمدپناه اردکان عذرا، احمدی اردکانی زهرا. اثربخشی طرحوارهدرمانی برآشفتگی و دلزدگی زناشویی افراد متأهل ناسازگار. طلوع بهداشت. 1404; 24 (1) :64-83
دانشگاه اردکان ، azramohammadpanah@ardakan.ac.ir
چکیده: (89 مشاهده)
مقدمه: آشفتگی و دلزدگی زناشویی مشکلات رایجی در روابط زوجین هستند که کیفیت زندگی مشترک را کاهش می‌دهند. هدف از انجام این پژوهش بررسی اثربخشی طرحواره درمانی بر کاهش آشفتگی و دلزدگی زناشویی افراد متأهل ناسازگار بود.
روش بررسی: این پژوهش مداخله‌ای از نوع نیمه تجربی با طرح پیشآزمون-پسآزمون و گروه کنترل بود. جامعۀ آماری این پژوهش شامل افراد متأهل دارای ناسازگاری زناشویی شهرستان اردکان، شهر احمدآباد در سال 1403 بود. نمونه پژوهش ۳۰ نفر داوطلب بودند که با روش نمونه‌گیری دردسترس از میان زنان و مردان ۲۱ تا ۴۵ سال انتخاب شدند و پس از ارزیابی با پرسشنامه بیر-استرنبرگ از طریق فراخوان در فضای مجازی، بسیج و مساجد انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (۱۵نفر) و کنترل (۱۵نفر) گمارده شدند. جلسات مداخله در مسجد جامع احمدآباد برگزار شد.ابزارهای گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه‌های دلزدگی زناشویی پاینز، مقیاسگری آشفتگی زناشویی و ارتباطی ویسمین و ناسازگاری بیر-استرنبرگ بودندکه روایی و پایایی آن‌ها در مطالعات پیشین تأیید شده است. مداخله درمانی در ۸ جلسه ۹۰ دقیقه‌ای، دو روز در هفته برای گروه مداخله انجام شد، در حالی که گروه کنترل هیچ مداخله‌ای دریافت نکردند. دادهها با آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر با استفاده از نرم افزارSPSS-23 تحلیل شد.
یافته ها: طرحواره درمانی به طور معناداری در کاهش آشفتگی و دلزدگی زناشویی افراد متأهل ناسازگار درگروه مداخله مؤثر بوده و اثربخشی آن پس از دو ماه پیگیری به طور معنادار حفظ شده است. نتایج تحقیق نشان داد که بین دو گروه آزمایش و کنترل در در هر سه مرحله پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری تفاوت معنا دار وجود دارد (05/0p<).
نتیجه گیری: بر اساس یافته‌های این پژوهش، طرحوارهدرمانی توانسته است به‌طور معناداری درکاهش آشفتگی و دلزدگی زناشویی و بهبود روابط و سازگاری افراد متأهل ناسازگار موثر باشد. بنابراین میتواند رویکرد مؤثری برای بهبود کیفیت زندگی مشترک مطرح شود.
روش بررسی: این پژوهش مداخله‌ای از نوع نیمه تجربی با طرح پیشآزمون-پسآزمون و گروه کنترل بود. جامعۀ آماری این پژوهش شامل افراد متأهل دارای ناسازگاری زناشویی شهرستان اردکان، شهر احمدآباد در سال 1403 بود. نمونه پژوهش ۳۰ نفر داوطلب بودند که با روش نمونه‌گیری دردسترس از میان زنان و مردان ۲۱ تا ۴۵ سال انتخاب شدند و پس از ارزیابی با پرسشنامه بیر-استرنبرگ از طریق فراخوان در فضای مجازی، بسیج و مساجد انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (۱۵نفر) و کنترل (۱۵نفر) گمارده شدند. جلسات مداخله در مسجد جامع احمدآباد برگزار شد.ابزارهای گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه‌های دلزدگی زناشویی پاینز، مقیاسگری آشفتگی زناشویی و ارتباطی ویسمین و ناسازگاری بیر-استرنبرگ بودندکه روایی و پایایی آن‌ها در مطالعات پیشین تأیید شده است. مداخله درمانی در ۸ جلسه ۹۰ دقیقه‌ای، دو روز در هفته برای گروه مداخله انجام شد، در حالی که گروه کنترل هیچ مداخله‌ای دریافت نکردند. دادهها با آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر با استفاده از نرم افزارSPSS-23 تحلیل شد.
یافته ها: طرحواره درمانی به طور معناداری در کاهش آشفتگی و دلزدگی زناشویی افراد متأهل ناسازگار درگروه مداخله مؤثر بوده و اثربخشی آن پس از دو ماه پیگیری به طور معنادار حفظ شده است. نتایج تحقیق نشان داد که بین دو گروه آزمایش و کنترل در در هر سه مرحله پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری تفاوت معنا دار وجود دارد (05/0p<).
نتیجه گیری: بر اساس یافته‌های این پژوهش، طرحوارهدرمانی توانسته است به‌طور معناداری درکاهش آشفتگی و دلزدگی زناشویی و بهبود روابط و سازگاری افراد متأهل ناسازگار موثر باشد. بنابراین میتواند رویکرد مؤثری برای بهبود کیفیت زندگی مشترک مطرح شود.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
