دوره 23، شماره 4 - ( مهر و آبان 1403 )
جلد 23 شماره 4 صفحات 66-57 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.SEMUMS.REC.1400.084
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Molaei A, Izadi S, Moghani F, Paknazar F, Mansori K, Hemmati H R. Survival Rate and Related Factors in Patients with COVID19 Undergoing Major Surgeries: A Cross-sectional study. TB 2024; 23 (4) :57-66
URL: http://tbj.ssu.ac.ir/article-1-3630-fa.html
URL: http://tbj.ssu.ac.ir/article-1-3630-fa.html
مولایی امیر، ایزدی شهرزاد، مقنی فاطمه، پاک نظر فاطمه، منصوری کامیار، همتی حمید رضا. بررسی میزان بقاء و عوامل مرتبط با آن در بیماران مبتلا به کووید-19 تحت اعمال جراحی بزرگ : یک مطالعه مقطعی. طلوع بهداشت. 1403; 23 (4) :57-66
علوم پزشکی سمنان ، dr.hhemmati@semums.ac.ir
چکیده: (124 مشاهده)
مقدمه: جراحی یکی از عواملی است که ممکن است سیر پیشرفت کووید-19 را تسریع و تشدید کند. مطالعه حاضر با هدف بررسی میزان بقاء و عوامل مرتبط با آن در بیماران مبتلا به کووید- 19 تحت اعمال جراحی بزرگ اجراء شد.
روش بررسی: در این مطالعه مقطعی- تحلیلی 43 بیمار مبتلا به کووید19 که در سال 1400 در بیمارستان کوثر سمنان تحت اعمال جراحی بزرگ قرار گرفته بودند مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار جمع آوری داده ها یک چک لیست شامل متغیرهای دموگرافیک و بالینی بودکه با مراجعه به بخش مدارک پزشکی از پرونده بیماران استخراج گردید. بقاء بیماران بعد از جراحی نیز از طریق برقراری تماس تلفنی محرز شد. داده ها در نرم افزار Stata14وارد و برای بررسی ارتباط بین متغیرها با بقاء 6 ماهه از آزمون کای دو (Chi-squared test) یا آزمون دقیق فیشر (Fisher exact test) استفاده شد.
یافته ها: میانگین (± انحراف معیار) سن بیماران 86/ 50 (14/23 ±) سال بود. میانگین (± انحراف معیار) سن بیماران مرد و زن نیز به ترتیب 73/ 47 (89/20 ±) سال و 65/ 55 (15/26 ±) سال بود.
میزان بقاء شش ماه بعد از اعمال جراحی بزرگ 1/58% بود. میزان بقا شش ماه بعد از جراحی در بیماران با سن بالای 50 سال، بستری در بخش مراقبت های ویژه ، ابتلا به بیماری زمینه ای، نمایه توده بدنی بالا، وجود تروما و جراحی نوروسرجری بطور معنی داری پایین تر بود (05/0>P).
نتیجه گیری: تقریبا تنها نیمی از بیماران مبتلا به کووید- 19، شش ماه بعد اعمال جراحی بزرگ زنده ماندند و سن بالای 50سال، بستری در بخش مراقبت های ویژه، ابتلا به بیماری زمینه ای، نمایه توده بدنی بالا،وجود تروما و جراحی نوروسرجری مهمترین فاکتورهای تعیین کننده این کاهش بقاء بودند.
روش بررسی: در این مطالعه مقطعی- تحلیلی 43 بیمار مبتلا به کووید19 که در سال 1400 در بیمارستان کوثر سمنان تحت اعمال جراحی بزرگ قرار گرفته بودند مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار جمع آوری داده ها یک چک لیست شامل متغیرهای دموگرافیک و بالینی بودکه با مراجعه به بخش مدارک پزشکی از پرونده بیماران استخراج گردید. بقاء بیماران بعد از جراحی نیز از طریق برقراری تماس تلفنی محرز شد. داده ها در نرم افزار Stata14وارد و برای بررسی ارتباط بین متغیرها با بقاء 6 ماهه از آزمون کای دو (Chi-squared test) یا آزمون دقیق فیشر (Fisher exact test) استفاده شد.
یافته ها: میانگین (± انحراف معیار) سن بیماران 86/ 50 (14/23 ±) سال بود. میانگین (± انحراف معیار) سن بیماران مرد و زن نیز به ترتیب 73/ 47 (89/20 ±) سال و 65/ 55 (15/26 ±) سال بود.
میزان بقاء شش ماه بعد از اعمال جراحی بزرگ 1/58% بود. میزان بقا شش ماه بعد از جراحی در بیماران با سن بالای 50 سال، بستری در بخش مراقبت های ویژه ، ابتلا به بیماری زمینه ای، نمایه توده بدنی بالا، وجود تروما و جراحی نوروسرجری بطور معنی داری پایین تر بود (05/0>P).
نتیجه گیری: تقریبا تنها نیمی از بیماران مبتلا به کووید- 19، شش ماه بعد اعمال جراحی بزرگ زنده ماندند و سن بالای 50سال، بستری در بخش مراقبت های ویژه، ابتلا به بیماری زمینه ای، نمایه توده بدنی بالا،وجود تروما و جراحی نوروسرجری مهمترین فاکتورهای تعیین کننده این کاهش بقاء بودند.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
