دوره 24، شماره 1 - ( فروردین و اردیبهشت 1404 )
جلد 24 شماره 1 صفحات 134-119 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Farhadi M, Owliaey H, Farnaghi F, Giahi Yazdi M, Faress F, Shariat panahi M. A Ten-Year Survey of Types of Bites، Clinical and Laboratory Results in Patients Referred to Shah Vali Hospital in Yazd and Shahid Beheshti Hospital in Taft during 2011-2021. TB 2025; 24 (1) :119-134
URL: http://tbj.ssu.ac.ir/article-1-3612-fa.html
URL: http://tbj.ssu.ac.ir/article-1-3612-fa.html
فرهادی مژده، اولیایی حمید، فرنقی فریبا، گیاهی یزدی مهرنوش، فارس فروزان، شریعت پناهی مرجان. بررسی ده ساله انواع گزیدگی ، نتایج بالینی و آزمایشگاهی بیماران مراجعه کننده به بیمارستان شاه ولی یزد و شهید بهشتی تفت طی سال‌های 1400 – 1390. طلوع بهداشت. 1404; 24 (1) :119-134
دانشگاه آزاد ، owliaeyhamid2023@gmail.com
چکیده: (89 مشاهده)
مقدمه: مطالعه حاضر با هدف بررسی علائم بالینی و آزمایشگاهی و پیش آگهی گزش در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان شاه ولی یزد و شهید بهشتی تفت طی سال های 1394 تا 1399 انجام شد.
روش بررسی: مطالعه مقطعی حاضر بر روی 103 بیمار بستری در بیمارستان شاه ولی یزد و شهید بهشتی تفت بر روی 103 بیمار بستری شده بر اثر گزش حیوان سمی انجام شد. گزش، عضو گزیده شده، علائم ناشی از گزش، تغییرات آزمایشگاهی متعاقب گزش و رویکرد درمانی در چک لیست مطالعه ثبت شد و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: بیشترین افراد مراجعه کننده جهت درمان بین در رده سنی 15-59 سال (7/76 درصد) قرار داشتند. بیشترین موارد گزیدگی مرتبط با حیوانات گزنده به ترتیب شامل مار (7/44%)، عقرب (1/30%)، زنبور عسل (4/19%)، عنکبوت (9/1%) و موارد با منشأ ناشناخته (9/3%) بوده است. بیشترین گزش مرتبط با فصل تابستان (6/81%) و و اندام فوقانی (56%) و تحتانی (28%) شایع ترین محل گزش بودند. بیشتر گزش ها منجر به علائم موضعی (3/56٪) و سپس علائم سیستمیک (8/38%) شد. آنافیلاکسی ناشی از گزش تنها مرتبط با نیش گزارش شد. مارگزیدگی بیشترین عوارض را داشت و 37 درصد بیماران نشان دهنده انعقاد داخل عروقی منتشر(DIC) بودند. گزش مار عمدتاً با 5-1 ویال پادزهر (57/56 %) و گزش عقرب با 2-1 ویال پادزهر (03/79 %) درمان شد.
نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های مطالعه حاضر، بیشترین مراجعه مرتبط با مارگزیدگی است که درمان آن نیز نیازمند مدیریت بیشتر بیماری و استفاده از درمان های دارویی همانند پادزهر را دارد. با توجه به اهمیت کنترل علائم بیماری انعقاد داخل عروقی منشتر در مارگزیدگی، پایش آزمایشگاهی و استفاده از درمان های دارویی ضروری به نظر می رسد.
روش بررسی: مطالعه مقطعی حاضر بر روی 103 بیمار بستری در بیمارستان شاه ولی یزد و شهید بهشتی تفت بر روی 103 بیمار بستری شده بر اثر گزش حیوان سمی انجام شد. گزش، عضو گزیده شده، علائم ناشی از گزش، تغییرات آزمایشگاهی متعاقب گزش و رویکرد درمانی در چک لیست مطالعه ثبت شد و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: بیشترین افراد مراجعه کننده جهت درمان بین در رده سنی 15-59 سال (7/76 درصد) قرار داشتند. بیشترین موارد گزیدگی مرتبط با حیوانات گزنده به ترتیب شامل مار (7/44%)، عقرب (1/30%)، زنبور عسل (4/19%)، عنکبوت (9/1%) و موارد با منشأ ناشناخته (9/3%) بوده است. بیشترین گزش مرتبط با فصل تابستان (6/81%) و و اندام فوقانی (56%) و تحتانی (28%) شایع ترین محل گزش بودند. بیشتر گزش ها منجر به علائم موضعی (3/56٪) و سپس علائم سیستمیک (8/38%) شد. آنافیلاکسی ناشی از گزش تنها مرتبط با نیش گزارش شد. مارگزیدگی بیشترین عوارض را داشت و 37 درصد بیماران نشان دهنده انعقاد داخل عروقی منتشر(DIC) بودند. گزش مار عمدتاً با 5-1 ویال پادزهر (57/56 %) و گزش عقرب با 2-1 ویال پادزهر (03/79 %) درمان شد.
نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های مطالعه حاضر، بیشترین مراجعه مرتبط با مارگزیدگی است که درمان آن نیز نیازمند مدیریت بیشتر بیماری و استفاده از درمان های دارویی همانند پادزهر را دارد. با توجه به اهمیت کنترل علائم بیماری انعقاد داخل عروقی منشتر در مارگزیدگی، پایش آزمایشگاهی و استفاده از درمان های دارویی ضروری به نظر می رسد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
