دوره 23، شماره 1 - ( فروردین و اردیبهشت 1403 )
جلد 23 شماره 1 صفحات 17-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.TUMS.FNM.REC.1402.012
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Salami M, Sayadi L, Haqqani S, Mohammadnejad E, Ghorbani A. Investigating the Relationship between Emotional Intelligence and Life Expectancy in Leukemia Patients regarding Selected Hospitals of Tehran University of Medical Sciences in 2023. TB 2024; 23 (1) :1-17
URL: http://tbj.ssu.ac.ir/article-1-3608-fa.html
URL: http://tbj.ssu.ac.ir/article-1-3608-fa.html
سلامی معین، صیادی لیلا، حقانی شیما، محمدنژاد اسمعیل، قربانی اعظم. بررسی ارتباط هوش هیجانی و امید به زندگی در مبتلایان به لوسمی در بیمارستان های منتخب دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال ۱۴۰۲. طلوع بهداشت. 1403; 23 (1) :1-17
گروه پرستاری داخلی جراحی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران ، ghorbaniazam98@gmail.com
چکیده: (137 مشاهده)
مقدمه: تجربهی تنش هایی نظیر اضطراب، استرس و افسردگی با توجه به ماهیت بیماری و درمان سرطان، امری اجتناب ناپذیر است که می تواند امید به زندگی این بیماران را تحت تاثیر قرار دهد. از مولفه های موثر در سازگاری با بیماری و عوارض ناشی از آن و تبعیت از درمان، هوش هیجانی است. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط هوش هیجانی و امید به زندگی در مبتلایان به لوسمی انجام شده است.
روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی همبستگی بود که با همکاری ۲۰۰ بیمار مبتلا به لوسمی که به در بیمارستان های منتخب دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال 1402 مراجعه نمودند انجام شد. ابزار پژوهش شامل فرم اطلاعات جمعیت شناختی، پرسشنامه هوش هیجانی شوت و پرسشنامه امید به زندگی اشنایدر بود. تجزیه تحلیل داده ها در نرم افزار SPSS نسخه ۱۶ و با استفاده از روش های آمار توصیفی و استنباطی انجام شد.
یافته ها:میانگین سنی شرکت کنندگان در پژوهش 13/11± 83/36 سال و در طیف سنی 69-18 سال قرار داشت. اغلب بیماران مرد (62%) و متاهل (5/66%) بودند. میانگین نمره کلی هوش هیجانی در مبتلایان به لوسمی 17/127 و میانگین نمره کلی امید به زندگی در این بیماران ۱۹/۳۲ بود. بر اساس نتایج مطالعه همبستگی مثبت و معنی داری بین هوش هیجانی و امید به زندگی وجود داشت (۰۰۱/۰P<) (364/0r=).
نتیجه گیری: بر اساس نتایج مطالعه، بیمارانی که از هوش هیجانی بالاتری داشتند، امید به زندگی بالاتری داشتند. از آنجایی که هوش هیجانی در مواجهه با استرس و تنش بسیار کمک کننده است و قابل آموزش و یادگیری می باشد، لذا اجرای مداخلاتی در جهت افزایش هوش هیجانی می تواند زمینه ساز بهبود امید به زندگی این مبتلایان شود.
روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی همبستگی بود که با همکاری ۲۰۰ بیمار مبتلا به لوسمی که به در بیمارستان های منتخب دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال 1402 مراجعه نمودند انجام شد. ابزار پژوهش شامل فرم اطلاعات جمعیت شناختی، پرسشنامه هوش هیجانی شوت و پرسشنامه امید به زندگی اشنایدر بود. تجزیه تحلیل داده ها در نرم افزار SPSS نسخه ۱۶ و با استفاده از روش های آمار توصیفی و استنباطی انجام شد.
یافته ها:میانگین سنی شرکت کنندگان در پژوهش 13/11± 83/36 سال و در طیف سنی 69-18 سال قرار داشت. اغلب بیماران مرد (62%) و متاهل (5/66%) بودند. میانگین نمره کلی هوش هیجانی در مبتلایان به لوسمی 17/127 و میانگین نمره کلی امید به زندگی در این بیماران ۱۹/۳۲ بود. بر اساس نتایج مطالعه همبستگی مثبت و معنی داری بین هوش هیجانی و امید به زندگی وجود داشت (۰۰۱/۰P<) (364/0r=).
نتیجه گیری: بر اساس نتایج مطالعه، بیمارانی که از هوش هیجانی بالاتری داشتند، امید به زندگی بالاتری داشتند. از آنجایی که هوش هیجانی در مواجهه با استرس و تنش بسیار کمک کننده است و قابل آموزش و یادگیری می باشد، لذا اجرای مداخلاتی در جهت افزایش هوش هیجانی می تواند زمینه ساز بهبود امید به زندگی این مبتلایان شود.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
