دوره 20، شماره 6 - ( ویژه نامه 1400 )
جلد 20 شماره 6 صفحات 49-39 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Karimzadeh shoruk M, Haji dehabadi A, Barzegar A. Evaluating the Causal Relationship in Treatment-Induced Injuries. TB 2022; 20 (6) :39-49
URL: http://tbj.ssu.ac.ir/article-1-3129-fa.html
URL: http://tbj.ssu.ac.ir/article-1-3129-fa.html
کریم زاده شورک محمدحسین، حاجی ده آبادی احمد، برزگر عبدالرضا. رابطه سببیت در صدمات ناشی از درمان. طلوع بهداشت. 1400; 20 (6) :39-49
دانشگاه تهران ، Hajidehabadi@ut.ac.ir
چکیده: (844 مشاهده)
اشتباه در درمان بیمار،جزء جدایی ناپذیر حرفه پزشکی است.در این میان تشخیص این که بین تقصیر پزشک و صدمه وارده به بیمار رابطه سببیت وجود دارد یا خیر از دشواری های پرونده های مربوط به جرایم پزشکی است. قانون مجازات اسلامی 1392 ضمن ایجاد تحول بنیادین در ضمان ناشی از درمان و جایگزین کردن نظریه تقصیر پزشک به جای نظریه مسئولیت محض پزشک ،در باب رابطه سببیت و استناد نیز با دوری از ملاحظات مادی وفلسفی در رویکردی جدید با اعتقاد به این که علم حقوق بر مبنای مناسبات عرفی شکل می گیرد، تلاش کرده با بهره گیری از عرف و هم چنین میزان سرزنش پذیری فعل مجرمانه از مناقشات فلسفی فاصله گرفته وقواعد سببیت را به عدل وانصاف نزدیک تر کند. قانون گذار 1392 در این زمینه تحولات اساسی ایجاد کرده است؛ پذیرش ضمان نسبی،امکان استناد همزمان جنایت به مباشر وسبب و هم چنین تاثیر عنصر قصد در رابطه سببیت و پذیرش ترک فعل به عنوان سبب جنایت از جمله این تحولات است.ما در این پژوهش مروری با تاکید بر رابطه سببیت در ضمان ناشی از درمان به دنبال ارزیابی این تغییرات و همچنین بررسی نواقص تقنینی موجود در این قانون هستیم.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
