دوماهنامه علمی پژوهشی

مقدمه: فقدان تعلق خاطر کاری در بین پرستاران اثرات سوئی روی بهداشت و سلامت جامعه دارد. بنابراین شناسایی عوامل تاثیرگذار بر این متغیر و تلاش در جهت بهبود آن ضرورت می‌یابد. یکی از عوامل موثر بر تعلق خاطر کاری می تواند سلامت سازمانی بیمارستان باشد. در این راستا هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر سلامت سازمانی بر تعلق خاطر کاری پرستاران است.

روش بررسی: تحقیق حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش، توصیفی از نوع پیمایشی و از نظر زمانی مقطعی است که در شش ماهه اول سال 1394 انجام شد. جامعه آماری این تحقیق کلیه پرستاران بیمارستان تامین اجتماعی شهر یزد می باشد. روش نمونه گیری، نمونه گیری تصادفی ساده است. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 152 تعیین شد. برای سنجش متغیر ها و بررسی رابطه آنها از دو پرسش نامه سلامت سازمانی نامه لایدن و کینگل (2000) و پرسش نامه تعلق خاطر کاری شافلی و همکاران (2002) استفاده شد. برای سنجش روایی پرسش نامه ها از روش روایی محتوا و تحلیل عاملی تاییدی و برای سنجش پایایی، از روش آلفای کرونباخ و پایایی مرکب استفاده گردید. اطلاعات بدست آمده از پرسش نامه ها از طریق نرم افزارهای SPSS و Smart PLS مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفته است.

یافته ها: نتایج مدلسازی معادلات ساختاری نشان داد که سلامت سازمانی و همه ابعاد یازده گانه آن بر تعلق خاط کاری پرستاران تاثیر مثبت و معنا دار دارد. از میان یازده بعد سلامت سازمانی، سه بعد ارتباطات، انسجام هدف و مشارکت سلامت سازمانی بیشترین اثر مستقیم را بر تعلق خاطر کاری پرستاران دارد.

نتیجه گیری: با ارتقاء شاخص های سلامت سازمانی در بیمارستان، می توان تعلق خاطر کاری پرستاران را افزایش داد. با توجه به بالا بودن تاثیر سه بعد ارتباطات، انسجام هدف و مشارکت بر تعلق  خاطر  کاری  پرستاران،  پیشنهاد   می شود مدیران مجموعه با سرمایه گذاری روی این سه بعد، تعلق خاطر کاری پرستاران را در بیمارستان افزایش دهند.