دوماهنامه علمی پژوهشی

مقدمه: پسماندهای دارویی در گروه آلاینده­های نوظهور قرار دارند. این مواد با روش­های متعارف تصفیه ی آب و فاضلاب، بهطورکامل حذف نمی­شوند. داروها و متابولیت­های آن ها­، به_­علّت ایجاد خطرات احتمالی و سمیّت برای انسان و محیط، بایستی از منابع آبی حذف گردند. در این تحقیق، حذف فتوکاتالیستی استامینوفن از محلول­های آبی، توسط زئولیت X اصلاح شده با TiO₂ (TiO₂/زئولیت X)، مورد بررسی قرار گرفت.

روش­بررسی: روش این تحقیق، تجربی بوده و در مقیاس آزمایشگاهی انجام شد. جهت حذف استامینوفن از محلول­های آبی، از فتوکاتالیست TiO₂/زئولیت X، تحت تابش UV-C (فرآیند UV/TiO₂-X) استفاده گردید. غلظت استامینوفن محلول­ها با روش طیف­سنجی فرابنفش-مرئی در  طول موج 243 نانومتراندازه­گیری شد. شرایط بهینه از نظر pH محلول، دوز فتوکاتالیست، غلظت استامینوفن و زمان واکنش تعیین و سینتیک تجزیه، مورد بررسی قرار گرفت.

یافته­ها: نتایج نشان داد که بیشترین حذف استامینوفن (45/95%) مربوط به غلظت اوّلیۀ 1­ میلی گرم بر لیتر در pH خنثی و 500 میلی گرم بر لیتر دوز کاتالیست پس از گذشت زمان ­75 دقیقه از شروع واکنش بوده است. با کاهش غلظت استامینوفن میزان حذف آن، افزایش یافت. سرعت واکنش تجزیه، از مدل سینتیک درجه اوّل کاذب با ثابت سرعت min^-1 01446/0 پیروی نمود.

نتیجه­گیری: روش فتوکاتالیستی UV/TiO₂-X در حذف استامینوفن از محلول­های آبی، دارای کارایی بسیار بالایی بوده و قابل توصیه است.