دوماهنامه علمی پژوهشی

مقدمه:در فرآیند اندازه‌گیری کیفیت، نیاز به یک ابزار موثر در شناسایی و اولویت بندی معیارهای مربوط به ارزیابی کیفیت خدمات، محسوس است. تعیین جذابیت با استفاده از تکنیک مبتنی بر طبقه بندی (مک بث) که یکی از روش‌های تصمیم گیری چند معیاره می‌باشد؛ می تواند در امر پیچیده سنجش کیفیت خدمات، پژوهشگران را یاری نماید.

روش‌بررسی:مطالعه حاضر یک پژوهش مقطعی است که شامل سه مرحله اصلی می باشد. مرحله اول استخراج شاخص‌های سنجش کیفیت با استفاده از مطالعه مروری جامع واخذ نظرات خبرگان نظام سلامت، مرحله دوم وزن دهی به شاخص‌ها و مرحله نهایی رتبه بندی بخش‌های بستری یکی از بیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی تهران با استفاده از تکنیک مک بث و با نمونه ای 300 نفری از بیماران بستری بود.

یافته‌ها:هشت حیطه اصلی (پاسخگویی، ایمنی و مدیریت بحران، ملموسات، توجه به بیمار، ارتباطات سلامت، شایستگی و حرفه ای بودن، دسترسی، اعتبار و تضمین) برای سنجش کیفیت گزینش شد که شایستگی دارای بیشترین و دسترسی دارای کمترین وزن بودند. همچنین بخش داخلی دارای بالاترین و بخش اورولوژی دارای کمترین کیفیت خدمات غیر بالینی بودند.

نتیجه گیری:استفاده از تکنیک های ارزیابی مناسب که تفاوت در کیفیت خدمات بخش‌ها و بیمارستان‌های مختلف را ارزیابی و با یکدیگر مقایسه کرده و ضمن تعیین نقاط قوت و ضعف این بخش‌ها و بیمارستان‌ها در ابعاد مختلف به آن‌ها در بهبود خدمات خود یاری دهد، یکی از نیازهای اساسی واحد‌های ارزیابی کیفیت مستقر در بیمارستان‌ها، دانشگاه‌ها و وزارت بهداشت می‌باشد.