دوماهنامه علمی پژوهشی

چکیده

مقدمه: فلوراید یکی از عناصر ضروری برای بدن بوده و وجود مقادیر مطلوب آن از بروز پوسیدگی دندان جلوگیری می کند. با اینحال جذب  بیش از حد فلوئور به بدن انسان  می تواند پیامدهای مزمن زیادی،  نظیر فلوئورزیس را به همراه داشته باشد. هدف از این تحقیق بررسی تأثیر آلفا و گاما آلومینا در حذف فلوراید از آب بوده است.

روش بررسی: این تحقیق یک مطالعه تجربی است که در مقیاس آزمایشگاهی انجام شده است . مطالعه روی182 نمونه سنتتیک در یک سیستم ناپیوسته انجام شده و اثر فاکتورهای زمان تماس( 5 ،10، 15، 30، 45،60 دقیقه )،pH  (6،7،8)، غلظت فلوراید   (1،2،3،4،5،6 میلی گرم درلیتر ) و دوزهای جاذب (1 ، 5/2 ، 5 ، 5/7  میلی گرم درلیتر ) بررسی شده است. و در نهایت میزان مطابقت داده ها  با ایزوترم های جذب  لانگمیر و فروند لیچ تعیین گردید.

یافته ها : براساس نتایج آلفا آلومینا دارای کارایی بهتری نسبت به گاما آلومینا در حذف فلوراید بوده است. به نحوی که در pH 6، دوز جاذب 5گرم در لیتر ، غلظت فلوراید 5 میلی گرم در لیتر و زمان 30 دقیقه، راندمان حذف فلوراید توسط آلفا آلومینا 85 درصد و در گاما آلومینا 4/72 درصد بوده است. بررسی ایزوترم های جذب نشان داد که جذب فلوراید توسط آلفا و گاما آلومینا  از مدل لانگمیر پیروی می کند.

نتیجه گیری : نتایج حاصل از تحقیق  نشان داد که با افزایش pH  محلول کارآیی جذب  فلوراید کاهش یافته و pH بهینه در محدوده 6 تا 7 می باشد. کارایی حذف فلوراید با افزایش جرم آلومینا افزایش و با افزایش  غلظت اولیه فلوراید کاهش  می یابد و حداکثر جذب در 15 دقیقه اول واکنش حاصل می گردد.

این مقاله حاصل از پایان نامه دانشجوی کارشناسی ارشد مرکز زیست فناوری پردیس بین الملل یزد می باشد.