دوماهنامه علمی پژوهشی

  سابقه و اهداف: امنیت غذایی یکی از مسائل مهم بهداشتی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی کشورهای مختلف به شمار می‌رود. در این میان برخی از ویژگی‌های خاص سالمندان آنها را بیشتر از افراد عادی در معرض ناامنی غذایی قرار می‌دهد. مطالعه حاضر با توجه به نبود ابزار معتبر برای سنجش امنیت غذایی سالمندان در ایران با هدف تعیین اعتبار محتوایی و ارزیابی پایداری درونی ابزار سنجش ناامنی غذایی این گروه طراحی و اجرا شده است.

  روش بررسی: در این مطالعه پرسش‌نامه 8 آیتمی سنجش ناامنی غذایی سالمندان بر اساس دستورالعمل مقیاس اندازه‌گیری دسترسی ناامنی غذایی خانوار (ویرایش سوم) ( HAIFS ) ( Household Food Insecurity Access Scale Indicator Guide ) و راهنمای فنی ایجاد ابزار سنجش مستقیم و مبتنی بر تجربه ناامنی غذایی خانوار طی پنج مرحله مورد اعتبار سنجی قرار گرفت.

  یافته‌ها: پرسش‌نامه در هر مرحله بر اساس نظرات متخصصان و افراد آگاه، تقریرات نمایندگان گروه هدف و نظرات اصلاحی محققان اصلی بر ترجمه مجدد پرسش‌ها مورد اصلاح قرار گرفت. برای پایداری درونی، آلفای کرونباخ در این بررسی در حد مطلوب 858/0 بدست آمد. در 20 نمونه مورد بررسی نیز 7 سالمند به لحاظ امنیت غذایی امن، 3 سالمند ناامن بدون گرسنگی، 5 سالمند ناامن با گرسنگی متوسط و 5 سالمند ناامن با گرسنگی شدید طبقه بندی شدند.

  نتیجه‌گیری: مطالعه حاضر پیش ابزار مناسبی برای تعیین وضعیت امنیت غذایی سالمندان در جامعه ایرانی ارائه می‌دهد که به لحاظ اعتبار محتوایی و پایداری درونی از اعتبار مناسبی برخوردار است. با این وجود پیشنهاد می‌شود با در نظر گرفتن متغیرهای عمده تأثیرگذار بر وضعیت امنیت غذایی و بکارگیری این پیش ابزار در جامعه‌ای بزرگتر اعتبار سازه‌ای و ملاکی نیز برای آن تعیین شود.