دوره 13، شماره 6 - ( بهمن و اسفند 1393 )
جلد 13 شماره 6 صفحات 10-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
SHahdaian H, Yasini S, Hekmatimoghadam S. The Study of Fumonisin B1 Adsorption by Nanocellulose Modified by Poly-lysine in The Different Foodstuffs. TB 2015; 13 (6) :1-10
URL: http://tbj.ssu.ac.ir/article-1-1369-fa.html
URL: http://tbj.ssu.ac.ir/article-1-1369-fa.html
شهدادی ساردو حسین، یاسینی سید علی، حکمتی مقدم سید حسین. بررسی میزان جذب فومونیزین B1 توسط نانوذرات سلولز اصلاح شده با پلی لیزین در حضور مواد غذایی مختلف. طلوع بهداشت. 1393; 13 (6) :1-10
دانشگاه آزاد اسلامی یزد ، a.yasini@gmail.com
چکیده: (6034 مشاهده)
مقدمه: فومونیزین B1 مایکوتوکسینی است که باعث ایجاد صدمات عصبی، سرطان مری ، بیماری های کبد و کلیه می گردد. هدف از این مطالعه بررسی توانایی نانوذرات سلولز اصلاح شده با پلی لیزین برای حذف سم فومونیزین B1 در حضور مواد غذایی مختلف بود.
روش بررسی: نخست نانوذرات سلولز با روش هیدرولیز اسیدی سنتز و سپس با اسید سیتریک اصلاح و نهایتا با کمک کراس لینکر به پلی لیزین متصل گردید. سپس چهار نوع ماده غذایی شامل آرد گندم، آرد برنج، آرد ذرت و میوه خیار تهیه گردید و به هریک بطور جداگانه غلظت های مختلف از محلول فومونیزین اضافه شد. سپس به همه لوله ها نانوذرات اصلاح شده با پلی لیزین با غلظت 2000 میکروگرم بر میلی لیتر اضافه و بعد از انکوباسیون غلظت دقیق سم در هر لوله با روش کروماتوگرافی مایع با کارآیی بالا بدست آمده و نهایتا درصد جذب در هر لوله در مقایسه با کنترل محاسبه شد.
یافته ها: این مطالعه آشکار ساخت که هر چند این نانوذرات در حضور هر چهار نوع ماده غذایی قادر به جذب سم فومونیزین هستند، ولی بیشترین میزان جذب (95 درصد) در خیار دیده شد. همچنین نتایج آزمون ها نشان می دهد که درصد جذب با غلظت اولیه سم فومونیزین موجود در ماده غذایی ارتباط مستقیم دارد.
نتیجه گیری: در این مطالعه نانوذرات اصلاح شده با پلی لیزین بعنوان جاذب سم فومونیزین B1 برای اولین بار معرفی گردید. این نانوذرات توانستند منجر به حذف سم فومونیزین B1 در حضور مواد غذایی مختلف شوند.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
