دوره 20، شماره 5 - ( آذر و دی 1400 )
جلد 20 شماره 5 صفحات 101-90 |
برگشت به فهرست نسخه ها
مرکز تحقیقات مراقبت های پرستاری و مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی، یزد، ایران. ، movahed446@yahoo.com
چکیده: (626 مشاهده)
چکیده
مقدمه: توجه به بهداشت دهان و دندان در گروه های آسیب پذیر از جمله زنان باردار اهمیتی خاص دارد. از آن جا که خود کارآمدی یک عامل پیش بینی کننده برای رفتارهای مربوط به بهداشت دهان و دندان است، این مطالعه با هدف تعیین تاثیر مداخله آموزشی بر میزان خودکارآمدی مربوط به بهداشت دهان و دندان در مادران باردار انجام شد.
روش بررسی: این مطالعه ی نیمه تجربی در سال 1399 بر روی 100 نفر از زنان باردار مراجعه کننده به مرکز جامع سلامت کرمی یزد انجام شد. نمونه گیری به روش مبتنی بر هدف بوده و نمونه ها به طور تصادفی به دو گروه آزمون و کنترل( 50 نفر در هر گروه) تقسیم شدند. از پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی و پرسشنامه ی خود کارآمدی بهداشت دهان(Oral Hygiene Self-efficacy Questionnaire) استفاده شد. این پرسشنامه شامل 19 گویه مربوط به خود کارآمدی در مسواک زدن، نخ دندان کشیدن و ملاقات با دندانپزشک( با محدوده ی نمره ی 76-0) بود. مداخله در طی یک ماه و در قالب چهار جلسه ی آموزشی 60 دقیقه ای اجرا شد. یک ماه بعد ، مجددا اطلاعات از هر دو گروه جمع آوری گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 21و آزمون های تی زوج ، تی مستقل و کای اسکوار مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: در میانگین خود کارآمدی استفاده از نخ دندان در گروه آزمون قبل(66/5± 26/11) و بعد از مداخله(79/5± 06/14) افزایش معناداری مشاهده شد(03/0 P =). تفاوت خود کارآمدی استفاده از نخ دندان در گروه آزمون با گروه کنترل(83/6± 64/11) بعد از مداخله نیز معنا دار شد(04/0 P =). خود کارآمدی کل در گروه آزمون قبل(18/9± 00/41) و بعد از مداخله(10/10± 34/46) افزایش معنی دار داشت(04/0 P =) و بین دو گروه آزمون و کنترل (45/13± 32/41) نیز پس از مداخله معنادار گردید(04/0 P =).
نتیجه گیری: مداخله آموزشی می تواند خودکارآمدی مربوط به بهداشت دهان و دندان در مادران باردار را بویژه در مورد استفاده از نخ دندان افزایش دهد و در حفظ سلامت دهان و دندان آن ها در دوران بارداری موثر باشد.
مقدمه: توجه به بهداشت دهان و دندان در گروه های آسیب پذیر از جمله زنان باردار اهمیتی خاص دارد. از آن جا که خود کارآمدی یک عامل پیش بینی کننده برای رفتارهای مربوط به بهداشت دهان و دندان است، این مطالعه با هدف تعیین تاثیر مداخله آموزشی بر میزان خودکارآمدی مربوط به بهداشت دهان و دندان در مادران باردار انجام شد.
روش بررسی: این مطالعه ی نیمه تجربی در سال 1399 بر روی 100 نفر از زنان باردار مراجعه کننده به مرکز جامع سلامت کرمی یزد انجام شد. نمونه گیری به روش مبتنی بر هدف بوده و نمونه ها به طور تصادفی به دو گروه آزمون و کنترل( 50 نفر در هر گروه) تقسیم شدند. از پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی و پرسشنامه ی خود کارآمدی بهداشت دهان(Oral Hygiene Self-efficacy Questionnaire) استفاده شد. این پرسشنامه شامل 19 گویه مربوط به خود کارآمدی در مسواک زدن، نخ دندان کشیدن و ملاقات با دندانپزشک( با محدوده ی نمره ی 76-0) بود. مداخله در طی یک ماه و در قالب چهار جلسه ی آموزشی 60 دقیقه ای اجرا شد. یک ماه بعد ، مجددا اطلاعات از هر دو گروه جمع آوری گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 21و آزمون های تی زوج ، تی مستقل و کای اسکوار مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: در میانگین خود کارآمدی استفاده از نخ دندان در گروه آزمون قبل(66/5± 26/11) و بعد از مداخله(79/5± 06/14) افزایش معناداری مشاهده شد(03/0 P =). تفاوت خود کارآمدی استفاده از نخ دندان در گروه آزمون با گروه کنترل(83/6± 64/11) بعد از مداخله نیز معنا دار شد(04/0 P =). خود کارآمدی کل در گروه آزمون قبل(18/9± 00/41) و بعد از مداخله(10/10± 34/46) افزایش معنی دار داشت(04/0 P =) و بین دو گروه آزمون و کنترل (45/13± 32/41) نیز پس از مداخله معنادار گردید(04/0 P =).
نتیجه گیری: مداخله آموزشی می تواند خودکارآمدی مربوط به بهداشت دهان و دندان در مادران باردار را بویژه در مورد استفاده از نخ دندان افزایش دهد و در حفظ سلامت دهان و دندان آن ها در دوران بارداری موثر باشد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |