دوره 20، شماره 6 - ( بهمن و اسفند 1400 )
جلد 20 شماره 6 صفحات 45-33 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: IR.KHOMEIN.REC.1399.013
Ethics code: IR.KHOMEIN.REC.1399.013
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Salami M, Salehi A, Momeni H, Azizi M. The Effect of Virtual Education on Self-Medication of Medical Sciences Students Based on the Health Belief Model. TB 2022; 20 (6) :33-45
URL: http://tbj.ssu.ac.ir/article-1-3278-fa.html
URL: http://tbj.ssu.ac.ir/article-1-3278-fa.html
سلامی معین، صالحی اشرف، مومنی حمید، عزیزی مهدیه. بررسی تأثیر آموزش غیرحضوری بر وضعیت خوددرمانی دانشجویان علوم پزشکی بر اساس مدل اعتقاد بهداشتی. طلوع بهداشت. 1400; 20 (6) :33-45
دانشکده علوم پزشکی خمین ، ma.azizi2020@gmail.com
چکیده: (881 مشاهده)
مقدمه: با توجه به شیوع بالای خوددرمانی در بین دانشجویان علوم پزشکی طبق پژوهش های گذشته مطالعه فوق با هدف بررسی تاثیر آموزش غیرحضوری بر وضعیت خوددرمانی دانشجویان علوم پزشکی بر اساس مدل اعتقاد بهداشتی انجام شده است.
روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی شاهدار تصادفی بر روی 110 نفر از دانشجویان دانشکده علوم پزشکی خمین در سال 1400 بود. از طریق نمونه گیری دو مرحله ای، دانشجویان به دو گروه آزمون و شاهد تقسیم شدند(هر گروه 55 نفر). روش گردآوری داده ها پرسش نامه محقق ساخته بر اساس الگوی اعتقاد بهداشتی در خصوص مصرف خودسرانه دارو بود. قبل و پس از انجام مداخله آموزشی، پرسش نامه توسط افراد هر دو گروه تکمیل شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های کای اسکوار، تی مستقل و زوجی و از نرم افزارspss نسخه 26 استفاده شد.
یافته ها: در سازه‌های مدل اعتقاد بهداشتی در دانشجویان بین نمره دو گروه آزمون و شاهد قبل از مداخله تفاوت معناداری وجود نداشت. پس از مداخله اختلاف معنی داری در میانگین سازه های آگاهی (001/0 P=) و شدت درک شده ( 027/0P=) در گروه آزمون مشاهده شد. اما در میانگین نمرات سایر سازه‌ها تفاوت معناداری در دو گروه آزمون و شاهد مشاهده نشد.
نتیجه گیری: اگرچه مداخله آموزش به روش غیر حضوری در یادگیری افراد موثر است. اما علی رغم مزیت های موجود نمی‌تواند کیفیت آموزشی اطمینان بخشی را ارائه دهد. پیشنهاد می شود پژوهشی برای مقایسه هم زمان دو روش آموزش حضوری و غیرحضوری انجام شود.
روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی شاهدار تصادفی بر روی 110 نفر از دانشجویان دانشکده علوم پزشکی خمین در سال 1400 بود. از طریق نمونه گیری دو مرحله ای، دانشجویان به دو گروه آزمون و شاهد تقسیم شدند(هر گروه 55 نفر). روش گردآوری داده ها پرسش نامه محقق ساخته بر اساس الگوی اعتقاد بهداشتی در خصوص مصرف خودسرانه دارو بود. قبل و پس از انجام مداخله آموزشی، پرسش نامه توسط افراد هر دو گروه تکمیل شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های کای اسکوار، تی مستقل و زوجی و از نرم افزارspss نسخه 26 استفاده شد.
یافته ها: در سازه‌های مدل اعتقاد بهداشتی در دانشجویان بین نمره دو گروه آزمون و شاهد قبل از مداخله تفاوت معناداری وجود نداشت. پس از مداخله اختلاف معنی داری در میانگین سازه های آگاهی (001/0 P=) و شدت درک شده ( 027/0P=) در گروه آزمون مشاهده شد. اما در میانگین نمرات سایر سازه‌ها تفاوت معناداری در دو گروه آزمون و شاهد مشاهده نشد.
نتیجه گیری: اگرچه مداخله آموزش به روش غیر حضوری در یادگیری افراد موثر است. اما علی رغم مزیت های موجود نمی‌تواند کیفیت آموزشی اطمینان بخشی را ارائه دهد. پیشنهاد می شود پژوهشی برای مقایسه هم زمان دو روش آموزش حضوری و غیرحضوری انجام شود.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
