دوماهنامه علمی پژوهشی

چکیده

مقدمه: یکی از وظایف مهم مدیریت منابع انسانی در تسهیل اثربخشی یک سازمان ارزیابی عملکرد کارکنان است که تحت تاثیر عوامل مختلفی قرار می‌گیرد. یکی از این عوامل نبود فضای باز در سازمان‌ها برای بیان ایده‌های کارکنان یا همان سکوت سازمانی است. در این راستا مطالعه حاضر با هدف؛ بررسی ارتباط بین سکوت سازمانی و عملکرد سازمانی در کارکنان بیمارستان‌های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد، انجام پذیرفته است.

روش بررسی: مطالعه حاضر، مطالعه‌ای توصیفی از نوع همبستگی بوده که به صورت مقطعی در سال 1393 انجام شده است. تعداد نمونه 385 نفر از کل کارکنان بیمارستان‌های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد به روش نمونه‌گیری طبقه‌ای- تصادفی انتخاب شدند. همچنین به منظور جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه‌های استاندارد که روایی و پایایی آنها قبلا در مطالعات مشابه به اثبات رسیده است؛ استفاده شد. برای تحلیل داده‌ها نیز از نرم‌افزار SPSS نسخه 19 استفاده شد و با استفاده از آزمون‌های ضریب همبستگی پیرسون، آزمون T-test و Anova داده‌ها تجزیه و تحلیل شدند.

یافته‌ها: در میان ابعاد سکوت سازمانی بیشترین میانگین و کمترین نمره به ترتیب مربوطه به ابعاد فرصت (98/2) و مدیریت عالی (72/2) بوده است. همچنین در میان ابعاد عملکرد سازمانی بیشترین و کمترین نمره به ترتیب مربوط به ابعاد نوآوری (27/3) و کیفیت (19/3) بوده است. بر اساس ضریب همبستگی پیرسون رابطه معنی‌داری بین دو مولفه سکوت سازمانی و عملکرد سازمانی مشاهده شد(000/0=p).

نتیجه‌گیری: یافته‌های تحقیق مشخص کرد؛ رابطه معنی‌دار آماری بین دو مولفه سکوت سازمانی و عملکرد سازمانی وجود دارد، بنابراین در سازمانی که کارمندان آزادی بیان و مشارکت بیشتری در تصمیم‌گیری‌های سازمانی دارند، خود را به آن سازمان متعهد دانسته و نیز وظایف خود را به نحو شایسته‌تر، باانگیزه و با رضایت بیشتری انجام خواهند داد.