مجید جعفری، مسعود لطفی زاده، راضیه هاشمی،
دوره ۲۲، شماره ۱ - ( ۲-۱۴۰۲ )
چکیده
مقدمه: مولتیپل اسکلروزیس (MS) یک بیماری خود ایمنی می باشد که می تواند بر روی تمام ابعاد زندگی یک فرد تاثیر بگذارد. از این رو مطالعه حاضر با هدف بررسی رابطهی استرس، اضطراب و افسردگی با کیفیت زندگی بیماران مبتلا به MS انجام شد.
روش بررسی: این مطالعه توصیفی به صورت مقطعی در سال ۱۳۹۹-۱۳۹۸ بر روی ۲۴۵ نفر از بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس در شهر شهرکرد، صورت گرفت. روش نمونهگیری به صورت غیر تصادفی و ابزار جمعآوری دادهها پرسشنامه افسردگی، اضطراب و استرس (DASS-۲۱) و پرسشنامه کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس (MISIS۲۹) بود. دادهها از طریق نرمافزار spss نسخه ۲۰ تجزیه وتحلیل شدند.
یافته ها: در مطالعه حاضر تنها ۶/۲۶درصد از بیماران کیفیت زندگی بالایی را تجربه می کردند و همچنین ۵/۳۰ درصد از بیماران اضطراب شدید تا متوسط، ۸/۱۳ درصد استرس متوسط و ۲/۳۴ درصد افسردگی متوسط و شدید داشتند. بین استرس و اضطراب بیماران با شغل آنان رابطه معناداری مشاهده گردید (۰۵/۰p<) و همچنین بین کیفیت زندگی با تحصیلات بیماران تفاوت معنیداری وجود داشت(۰۵/۰p<). بین وضعیت استرس، افسردگی و اضطراب بیماران با کیفیت زندگی و نیز با زیر مقیاس فیزیکی و روانی ارتباط معنیداری مشاهده گردید (۰۰۱/۰p<).
نتیجه گیری: نتایج حاکی از شیوع اختلالات روحی و روانی در بیماران مبتلا به MS بود که کیفیت زندگی بیماران راتحت تاثیر قرار داده است. لذا ارائه مداخلات مناسب جهت مقابله و یا سازگاری با این علائم و در نهایت ارتقای کیفیت زندگی در بیماران مولتیپل اسکلروزیس ضروری به نظر میرسد. این مقاله حاصل پایان نامه دکتری عمومی خانم راضیه هاشمی از دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد می باشد.