دوماهنامه علمی پژوهشی

چکیده

مقدمه: بیماری عروق کرونر قلب از عوامل مرگ و میر در جهان محسوب می‌شود. نتایج برخی از پژوهش‌ها نشان داده‌اند که کاربرد برخی از تکنیک‌های مدیریت استرس از طریق کاهش فشار خون، توان انقباضی عروق را کاهش می‌دهد و موجب بهبود عملکرد قلب و ارتقاء کیفیت زندگی بیماران می‌شود. این مطالعه نیز با هدف تعیین میزان تاثیر آموزش آرامسازی بنسون بر کیفیت زندگی بیماران جراحی شده قلب باز شهر یزد انجام شد.

روش بررسی: این مطالعه تجربی بود و در میان ۱۲۰ نفر از بیماران جراحی شده قلب باز مراجعه کننده به مرکز قلب بیمارستان افشار شهر یزد که حداقل ۲ ماه از عمل جراحی آن‌ها گذشته بود انجام گرفت. تعداد ۶۰ نفر درگروه آزمون و ۶۰ نفر درگروه غیر آزمون جای گرفتند. ابزار جمع آوری داده‌ها پرسشنامه استاندارد کیفیت زندگی SF_۳۶ بود. داده‌های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار آماری SPSS-۱۴ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته‌ها: میانگین سن بیماران ۴۴/۹±۹۵/۵۶ سال بود که ۸/۶۵ درصد مرد بودند. میانگین نمره تمام ابعاد کیفیت زندگی بیماران در گروه آزمون بعد از مداخله آموزشی معنادار بود.به طوریکه میانگین ۸ بعد کیفیت زندگی     ( بعد عملکرد فیزیکی، بعد محدودیت نقش بعلت مشکلات جسمانی، بعد محدودیت نقش بعلت مشکلات روحی، بعد نشاط، بعد سلامت روان ،بعد عملکرداجتماعی، بعد درد بدنی و بعد سلامت عمومی)پس از مداخله در گروه آزمون بهبود یافت . آزمون آماری pair T‐test نشان داد که اختلاف آماری معنی داری بین ابعاد بعد محدودیت نقش بعلت مشکلات جسمانی، محدودیت نقش بعلت مشکلات روحی،بعد نشاط،بعدسلامت روان و بعد درد بدنی در گروه غیر آزمون قبل و ۲ ماه بعد از مداخله وجود نداشت.

نتیجه گیری: کاربرد آموزش آرامسازی به روش بنسون موجب ارتقاء کیفیت زندگی بیماران جراحی شده قلب باز گردید.

آموزش مدیریت استرس به عنوان یک مداخله روانشناسی توانسته است بر همه ابعاد کیفیت زندگی اعم از جسمانی و روانشناختی بیماران گروه آزمون تاثیرات زیاد و معنی داری نسبت به گروه کنترل داشته باشد. این امر تاثیر شگرف  آموزش مدیریت استرس در جهت بهبود مسائل روانشناختی بیماران پس از جراحی قلب     می باشد .

این مقاله حاصل از پایان نامه دانشجوی کارشناسی ارشد دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات  بهداشتی درمانی شهید صدوقی یزد می باشد.