شهربانو عباسی جندانی، علی طالبی،
دوره ۱۴، شماره ۱ - ( ۲-۱۳۹۴ )
چکیده
چکیده
مقدمه: منابع آب زیرزمینی به عنوان یکی از مهمترین منابع آبی در مناطق خشک و نیمه خشک، محسوب میشوند، از اینرو حفاظت کیفی آنها از اهمیت زیادی برخوردار است. از طرفی پایش و بررسی کیفیت آب زیرزمینی مشکل و هزینهبر میباشد، لذا استفاده از روش های درونیابی، ضرورری به نظر میرسد.
روش بررسی: در این تحقیق توصیفی، تغییرات مکانی و زمانی برخی از پارامترهای کیفی آب زیرزمینی دشت کوهپایه-سگزی اصفهان شامل Ec، TDS و Na در دوره آماری ۱۳۸۹-۱۳۷۴، مورد بررسی قرار گرفته و میزان و جهت تغییرات این پارامترها، مشخص شده است. بدین منظور ابتدا چهارروش زمین آماری و قطعی قابل اجرا در محیط ۳/۹ ArcGISیعنی کریجینگ، کوکریجینگ، تابع شعاع محور و عکس فاصله وزنی، مورد بررسی قرار گرفت. سپس بهترین تابع و توان برای هر یک از چهار روش ذکر شده و بهترین روش برای هر پارامتر در هر سال دوره آماری بر اساس کمترین میزان ریشه میانگین مربعات خطا (RMSE)، انتخاب گردید. در نهایت نقشههای پهنهبندی پارامترها در محیط ۳/۹ArcGIS ، ترسیم گردید.
یافتهها: نتایج به دست آمده نشان میدهد که برای هر سال و هر پارامتر روشی خاصی با تابع یا توانی خاص، بهترین نتیجه را دارد و روند منظمی در آنها وجود ندارد، . اما در سال های بعد از سال ۱۳۸۳، روش های کریجینگ و کوکریجینگ، نتایج بهتری نسبت به دیگر روشها داشتهاند.
نتیجهگیری: نتایج این بررسی نشان میدهد که کیفیت منابع آبی دشت کوهپایه - سگزی در سال ۱۳۸۹ نسبت به سال ۱۳۷۴، کاهش چشمگیری یافته است. بیشترین میزان تغییرات نیز در مناطق نزدیک به رودخانه زایندهرود رخ داده است به طوریکه در مناطق جنوبی دشت کانونهای بحرانی ظاهر شده است، که این خود گواه بر نقش مؤثر این رودخانه بر سفره های مسیر خود می باشد.