حسن مظفری خسروی، افروز جاویدی، آزاده نجارزده، علی دهقانی، محمدحسن افتخاری،
دوره ۱۴، شماره ۶ - ( ۱۲-۱۳۹۴ )
مقدمه: چاقی وافزایش استرس اکسیداتیو منجر به افزایش مقاومت انسولینی می‌گردد. استفاده از بذر کتان به صورت روز افزون در رژیم افراد، به منظور کاهش وزن افزایش یافته است. داده‌های کمی در خصوص اثر بخشی بذر کتان بر بهبود شاخص‌های تن سنجی واسترس اکسیداتیو وجود دارد. هدف ازمطالعه حاضر بررسی اثر مصرف خوراکی دو مقدار مختلف بذر کتان بر شاخص‌های تن‌سنجی واسترس اکسیداتیو در افراد مبتلا به پیش دیابت دارای اضافه وزن وچاق بوده است.
روش بررسی: در این کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی، ۹۹ فرد مبتلا به پیش دیابت با نمایه توده بدنی ۲۵ تا ۹/۳۴ کیلوگرم بر مترمربع به شکل تصادفی به سه گروه تقسیم شدند. دو گروه دریافت‌کننده بذر کتان به میزان ۴۰ گرم درروز (گروهHD) و ۲۰ گرم درروز (گروه LD)، بذر کتان آسیاب‌شده را به مدت ۱۲ هفته دریافت کردند و گروه سوم به عنوان گروه غیرآزمون (C) هیچ مداخله‌ای دریافت نکردند. شاخص‌های آنتروپومتری وغلظت مالون دی‌آلدهید قبل وبعداز مطالعه اندازه‌گیری شد.
یافته‌ها: ۹۲ نفر از بیماران مداخله ۱۲ هفته‌ای را به اتمام رساندند. در پایان مطالعه وزن، میانگین توده بدنی ودور کمر در گروه‌های دریافت‌کننده بذر کتان نسبت به گروه غیر آزمون، کاهش معنی‌داری داشت(۰۰۵/۰>p). اما میانگین غلظت مالون‌دی‌آلدهید به عنوان شاخص استرس اکسیداتیو در گروه HDو گروه C کاهش معنی‌داری در پایان مطالعه داشت، اما این تفاوت در بین گروه‌های مورد مطالعه معنی‌دار نبود.
نتیجه‌گیری :نتایج این مطالعه نشان داد که مصرف بذر کتان به میزان‌های ۲۰ و۴۰ گرم در روز می‌تواند شاخص توده بدنی و اندازه دور کمررا در افراد در مرحله پیش دیابت کاهش دهد، اما تاثیر معنی‌داری بر استرس اکسیداتیو در این بیماران ندارد.
