دوماهنامه علمی پژوهشی

---

  مقدمه: پرفشاری خون یکی از مهمترین چالشهای سلامت بشر در حال حاضر و از مهمترین عوامل خطرساز بیماریهای قلبی-عروقی و کلیوی است. درمان و کنترل این مشکل به کمک روش های نوین و کم عارضه از اهمیت ویژه ای برخوردار است. از این رو مطالعه حاضر با هدف تعیین اثر مکمل کوآنزیم Q۱۰ بر فشارخون بیماران مبتلا به پرفشاری خون انجام گردید.

  روش بررسی: این کارآزمایی بالینی تصادفی شده با طول دوره مکمل یاری سه ماهه با مشارکت ۶۰ نفر از بیماران مبتلا به پرفشاری خون انجام شد. بیماران به طور تصادفی به دو گروه آزمون و دارو نما تقسیم، که گروه آزمون روزانه یک کپسول حاوی ۱۰۰ میلی گرم کوآنزیم Q۱۰ خوراکی و گروه دارونما روزانه یک کپسول مشابه فاقد مکمل دریافت کردند. قبل از شروع مداخله و پس از دوازده هفته فشارخون سیستول و دیاستول اندازه گیری شد.

  یافته ها: میانه فشارخون سیستول قبل و بعد از مداخله در گروه آزمون به ترتیب از ۱۵۰ به ۱۳۰ میلیمتر جیوه رسید (۰۰۲/۰ P = ). این ارقام در گروه دارونما به ترتیب ۱۵۰ و ۱۴۷(۵۲/۰ P = ) بدست آمده است. میانه فشار خون سیستول قبل از مداخله بین دو گروه تفاوت معنی داری نشان نداده ولی در پایان مداخله این دو گروه تفاوت معنی داری داشته اند (۰۱/۰ P = ). میانه فشارخون دیاستول قبل و بعد از مداخله بین دو گروه تفاوت معنی داری نشان نداده و در هر گروه نیز قبل و بعد تفاوت معنی داری مشاهده نشده است.

  نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که مصرف روزانه ۱۰۰ میلی گرم کوآنزیم Q۱۰ طی ۱۲ هفته همراه با درمان دارویی معمول در بیماران مبتلا به پرفشاری خون خفیف به کاهش معنی دار فشارخون سیستولی منجرمی شود. بنا بر این استفاده از آن به عنوان مکمل تکمیلی توصیه می شود.

---

مقدمه : دیابت نوع دو یکی از علل مهم مرگ و میر در جهان محسوب می شود. ازجمله عوارض این بیماری فشار خون بالا می باشد. فشار خون بالا در افراد مبتلا به دیابت دو برابر بیشتر ار افراد معمولی است. امروزه در کنار درمان های دارویی در بیماری های اکسیداتیوی چون دیابت و فشار خون بالا ، از مکمل های آنتی اکسیدانی نظیر کوآنزیم کیوتن CoQ۱۰)) استفاده می شود. این مطالعه با هدف بررسی تاثیرمکمل ۰ CoQ۱ بر فشار خون بیماران مبتلا به دیابت نوع دو طراحی شده است. روش بررسی : این مطالعه یک کارآزمایی بالینی تصادفی دو سوکور می باشد که با مشارکت ۷۰ بیمار مبتلا به دیابت نوع دو تحت پوشش مرکز تحقیقات یزد در طول سال ۱۳۹۰ انجام گرفت. افراد به طور تصادفی به دو گروه CoQ۱۰ و دارونما تقسیم شدند. هر دو گروه به مدت ۱۲ هفته روزانه ۲ کپسول ۱۰۰ میلی گرمی محتوی CoQ۱۰ یا دارونما مصرف کردند. فشار بیشینه، کمینه و فشار متوسط شریانی قبل و بعد از مطالعه اندازه گیری شد. یافته ها : در این مطالعه ۶۲ نفر مشارکت کامل نمودند. میانگین فشار بیشینه، کمینه و فشار متوسط شریانی در گروه گیرنده CoQ۱۰ بعد از دریافت مکمل نسبت به گروه شاهد کاهش معنی داری پیدا کرده بود (۰۰۱/۰( P<. میانگین فشار بیشینه در گروه دریافت کننده مکمل ۶۵/۱۲ میلیمتر جیوه نسبت به آغاز مطالعه کاهش یافت. این کاهش در فشار خون کمینه و متوسط فشار شریانی به ترتیب ۳۷/۱۱ و ۸/۱۱ میلی متر جیوه بود(۰۰۱/۰( P<. نتیجه گیری : مطالعه حاضر نشان می دهد مصرف مکمل CoQ۱۰ در کاهش فشار خون بیماران مبتلا به دیابت نوع دو می تواند تا حدی موثر باشد. بنابر این با توجه به این اثرات و جهت جلوگیری از آسیب های ناشی از افزایش فشار خون مصرف این مکمل در بیماران دیابتی به ویژه بیماران دیابتی مبتلا به فشار خون بالا قابل توصیه است.

---

مقدمه: سندرم متابولیک تجمع خوشه مانند گروهی از فاکتورهای قلبی عروقی شامل چاقی شکمی، دیس‌لیپیدمی، اختلال در متابولیسم گلوکز و پرفشاری خون می‌باشد که با افزایش فاکتورهای التهابی نیز همراه است. این مطالعه با هدف اثر مکمل کوآنزیم‌_۱۰Q بر فشار خون و شاخص‌های التهابی در بیماران مبتلا به سندرم متابولیک انجام شد.

روش بررسی: طراحی این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی شده دوسوکور بود که با شرکت ۵۰ نفر بیمار مبتلا به سندرم متابولیک با طول مدت مکمل‌یاری سه ماهه انجام شد. بیماران به طور تصادفی به دو گروه آزمون و دارونما تقسیم شدند که گروه آزمون روزانه دو عدد سافت ژل ۱۰۰ میلی‌گرمی کوآنزیم _۱۰Q و گروه دارونما روزانه دو عدد سافت ژل مشابه فاقد مکمل دریافت کردند. قبل از مداخله و بعد از ۱۲ هفته فشار خون، hs-CRP و هموسیستئین به عنوان شاخص‌های التهابی بیماران اندازه‌گیری شد.

یافته‌ها: ۴۵ نفر از افراد شرکت‌کننده، مطالعه را تا پایان ادامه دادند. کوآنزیم _۱۰Q باعث کاهش فشار خون سیستولیک به میزان ۶۶/۰ سانتی‌متر جیوه(۰۴/۰=p) و کاهش فشار خون دیاستولیک به میزان ۳۱/۰ سانتی متر جیوه شد(۰۰۱/۰=p). در مورد فشار خون دیاستولیک اگر چه این تفاوت معنی‌دار بود، اما میانگین تغییرات آن نسبت به گروه دارونما تفاوتی نشان نداد. غلظت هموسیستئین در گروه مداخله از u/ml ۰۹/۲±۹۷/۱۱ به u/ml ۹۳/۱±۳۱/۱۰ (۰۰۵/۰p<) و hs-CRP از u/ml ۴۶/۳± ۴۰/۴ به u/ml ۲۵/۳± ۶۴/۳ (۰۳۷/۰=p) کاهش یافت.

نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد که مصرف روزانه ۲۰۰ میلی‌گرم کوانزیم‌_۱۰Q به مدت ۱۲ هفته در بیماران مبتلا به سندرم متابولیک منجر به کاهش معنی‌دار فشار خون سیستولی و دیاستولی و کاهش شاخص‌های التهابی در این بیماران می‌شود.

---

مقدمه: باکتریها گروهی از میکروارگانیسم­ها هستند که در مقایسه با تنوع بالای آنها در طبیعت، تنها تعداد بسیار اندکی از آنها در محیطهای آزمایشگاهی استاندارد، قابل رشد و جدا سازی می­باشند. متاژنومیکس به عنوان یک رشته جدید پژوهشی است، که در طول دهه گذشته به بررسی ژنومهای میکروبی غیر قابل کشت می­پردازد. محققان در مناطق مختلف جهان با مطالعه جدی این گروه از باکتریها، بدنبال یافتن ترکیباتی همچون آنتی­بیوتیک­های جدید، ترکیبات ضد سرطان، آنزیم­های جدید و مولکولهای زیستی هستند.

روش بررسی: این مقاله یک مطالعه مروری است که با بررسی متون و جستجوی اینترنتی و دستی کلید‌ واژه‌های متاژنومیکس،  بیوتکنولوژی، محیط زیست، میکرو ارگانیسم و   آنزیم از  منابع و            سایت­های معتبر علمی ازجمله Google scholar ، Pub med، Science direct، Sid و Scopus در بین سالهای ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۳جمع­آوری و مورد مطالعه قرار گرفت. ابزار گردآوری اطلاعات در این پژوهش شامل همه متون چاپ شده در زمینه متاژنومیکس است.

یافته‌ها: اگرچه متانوژنومیک امروزه برای غربالگری استفاده می­شود اما در حال حاضر به عنوان یک تکنیک کامل در کنار کاربرد محیط کشت و دیگر فنون سنتی موقعیت بهتری پیدا خواهد کرد. بیشترین میزان کاربرد متانوژنومیک در موارد بالینی در جایی است که با تکنیک­های متداول، نمی­توان دلایل میکروبی را کشف کرد بنابراین برای انجام آزمایشات و آنالیز اطلاعات به دانشمندان ماهر نیاز است.

نتیجه­گیری: این مقاله مروری بر برخی از جدیدترین دستاوردهای حاصل از متاژنومیکس تکیه دارد و کاربرد آن­را در مواد دارویی جدید، کشف آنزیم­ها، پتانسیل بیوتکنولوژی و محیط زیست بررسی می­کند.

---

مقدمه: رشد تکنولوژی‌ با مخاطرات زیست‌ محیطی بوسیله حلال‌های آلی و کاتالیست‌های سنتی همراه شده و لذا این مواد باید جای خود را به آب و بیوکاتالیست‌های زیست‌ سازگار بدهند. اوره‌آز، یک آنزیم هیدرولاز است که اوره را به آمونیاک تبدیل می‌کند، پس مخلوط اوره‌آز-اوره در آب یک جایگزین مناسب برای ماده سمی آمونیاک در سنتز نیفیدیپین است که در حضور کاتالیست‌ها و حلال‌های آلی زیادی سنتز شده است. هدف این تحقیق، جایگزینی اوره‌آز-اوره و آب به جای آمونیاک و مطالعه بازدارندگی مهار‌کننده‌های فلزات سنگین و حلال‌ها روی آنزیم اوره‌آز برای تولید آمونیاک در سنتز داروی ضد‌فشار خون نیفیدیپین است.
روش بررسی: در این روش کاملاً تجربی، با کنترل بازده جداسازی/زمان واکنش سنتز نیفیدیپین از تراکم چهار جزئی متیل‌استواستات، ۲-نیتروبنزالدهید و اوره‌آز-اوره در آب، شرایط بهینه مشخص و سپس با تغییر در فاکتورهای غلظت آنزیم، اوره، دما، pH و بازدارنده‌های فلزات سنگین/حلال‌های آلی، اثرات آنها روی سنتز نیفیدیپین کاتالیست شده با اوره‌آز بررسی ‌شد.
یافته‌ها: بر اساس بازده نیفیدیپین، فعالیت آنزیم اوره‌آز برای تولید آمونیاک به عواملی چون مقدار اوره-اوره‌آز، دما، pH، نوع و غلظت بازدارنده‌ بستگی دارد. اوره‌آز به‌طور ویژه سوبسترای اوره را با ماکزیمم فعالیت در شرایط mg/mL ۱۰ اوره‌آز، ۷=pH و دمای C° ۷۰ به آمونیاک تبدیل‌می‌کند و یون‌های فلزات سنگین و حلال‌های آلی با روند بازدارندگی Hg^۲+>Ag⁺>Cu^۲+>Pb^۲+>Cd^۲+ و استونیتریل>کلرو‌فرم>دی‌کلرو‌متان باعث کاهش فعالیت اوره‌آز و بازده نیفیدیپین می‌شوند.
نتیجه‌گیری: اگر چه اوره‌‌آز-اوره یک منبع زیست‌سازگار آمونیاک در سنتز داروی ضدفشار خون نیفیدیپین در آب است، عوامل بازدارنده آنزیم اوره‌آز مانند یون‌های فلزات سنگین به ویژه جیوه و حلال‌های آلی باعث توقف این واکنش می‌شوند. زیست‌سازگاری کامل روش و کاتالیست، استفاده از حلال آب، انتخاب‌گری و بازده بالا، از مزایای این روش در مقایسه با روش‌های قبلی ‌است.