۱ نتیجه برای آشفتگی روانشناختی
محمدرضا دیناروند، عباس بخشی پور، رسول حشمتی،
دوره ۲۳، شماره ۶ - ( ۱۲-۱۴۰۳ )
چکیده
مقدمه: حمایت اجتماعی اداره شده و ناگویی هیجانی از مهم‌ترین عوامل مرتبط با آشفتگی روانشناختی دانشجویان هستند. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه حمایت اجتماعی ادراک‌شده با آشفتگی روانشناختی در دانشجویان و نقش واسطه‌ای ناگویی هیجانی دانشجویان دانشگاه تبریز بود.
روش بررسی: روش پژوهش بنیادی و به‌صورت توصیفی-همبستگی از نوع تحلیل مسیر بود .جامعه آماری شامل دانشجویان هرد و جنس تمامی رشته ها و همه مقاطع تحصیلی دانشگاه تبریز در سال ۱۴۰۲ بود که از میان آن‌ها، ۲۰۳ نفر به روش تصادفی برگزیده شدند. ابزارهای جمع‌آوری داده‌ها شامل مقیاس ناگویی هیجانی تورنتو(۱۹۹۴)، مقیاس استرس، اضطراب و افسردگی لاویبوند و لاویبوند(۱۹۹۵) و پرسشنامه حمایت اجتماعی ادراک‌شده زیمت(۱۹۹۸) بود. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها در بخش توصیفی با نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۶، شاخص‌های مرکزی و پراکندگی بررسی و برای آزمون فرضیه‌ها از تحلیل مسیر با نرم‌افزار Amos استفاده شد.
یافته‌ها: اثر مستقیم حمایت اجتماعی ادراک‌شده بر ناگویی هیجانی منفی(۰۰۱/۰P<) و اثر مستقیم ناگویی هیجانی بر آشفتگی روانشناختی مثبت و معنی‌دار بود(۰۰۱/۰P<) اما اثر مستقیم حمایت اجتماعی ادراک‌شده بر آشفتگی روانشناختی معنی‌دار نبود(۱۹۰/۰P>). همچنین اثر غیرمستقیم حمایت اجتماعی ادراک‌شده بر آشفتگی روانشناختی از طریق ناگویی هیجانی منفی و معنی‌دار بود(۰۰۱/۰P<).
نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان می‌دهد ناگویی هیجانی به عنوان یک میانجی مهم و با تاثیر منفی بین حمایت اجتماعی ادراک‌شده با آشفتگی روانشناختی دانشجویان عمل می‌کند. پیشنهاد می‌شود برای کاهش ناگویی هیجانی در دانشجویان، تقویت شبکه‌های حمایتی و آموزش مهارت‌های ارتباطی صورت گیرد. همچنین برگزاری دوره‌های آموزشی در محیط‌های دانشگاهی می‌تواند به بهبود سلامت روان و کاهش آشفتگی روانشناختی کمک کند.
