مقدمه : رضایت شغلی می‌تواند از عوامل مهم و تأثیر گذار بر رضایت زناشویی باشد لذا در بین تمامی نهادها، سازمان‌ها و موسسات اجتماعی خانواده نقش و اهمیتی ویژه داشته و همه زوج‌ها به دنبال آن هستند که از زندگی زناشویی لذت ببرند و احساس رضایت داشته باشند نهایتاً رضایت شغلی بخش مهمی از رضایت زندگی محسوب می‌شود. پژوهش حاضر به منظور شناسایی رابطه ی بین رضایت شغلی و رضایت زناشویی کارکنان شاغل در سازمان بهزیستی شهرستان یزد در سال ۱۳۹۰ صورت گرفته است.
روش بررسی: روش این پژوهش توصیفی،تحلیلی، مقطعی می باشد. جامعه آماری شامل کلیه پرسنل شاغل در سازمان بهزیستی شهرستان یزد در سال ۱۳۹۰ که جمعاً ۱۱۲ نفربوده واز این تعداد ۱۰۲ نفر متاهل می باشند که از طریق سرشماری انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه رضایت شغلی مینه سوتا وپرسشنامه رضایت زناشویی اینریچ بود.که روایی و پایایی انها در مطالعات قبلی تایید گردیده است تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی و به کمک نرم افزار spss win ۱۳ انجام شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها متناسب با فرضیه و سؤالات تحقیق از همبستگی اسپیرمن و پیرسون استفاده گردید.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که ۷/۶۳ در صد شاغلین را زن و ۳/۳۶در صد را مرد تشکیل می دهند و بیشترین مدرک تحصیلی آنها لیسانس می باشد. میزان رضایت شغلی و رضایت زناشویی در دو جنس تفاوت داشت .بین سن و رضایت شغلی ورضایت زناشویی، بین سنوات خدمت و سطح تحصلات با رضایت شغلی رابطه وجود دارد.اما هیچکدام از انها معنی دار نمیباشد و در مابقی متغیرها رابطه ای وجود نداشت.
نتیجه‌گیری : نتایج نشان داد که بعضی از ویژگی‌های شخصیتی با رضایت شغلی و رضایت زناشویی رابطه دارند که توجه و دقت بیشتری در خصوص ویژگی‌های شخصیتی افراد برای استخدام مناسب را می‌طلبد تا بتوان تؤاماً رضایت شغلی و رضایت زناشویی را ارتقاء بخشید.
