الهه مهدور، آزاده چوب‌فروش‌زاده، عذرا محمدپناه، خانم الهه شیروی،
دوره ۲۲، شماره ۵ - ( آذر و دی ۱۴۰۲ )
چکیده
مقدمه: پدیده کودکان کار و خیابانی یکی از معضلات گریبانگیر اکثر شهرهای بزرگ است.کودک کار به معنای کودک و نوجوانی که طبق قوانین اجتماعی زیر سن۱۸سال اقدام به فعالیتهایی جهت کسب درآمد می‌کند. هدف از انجام این پژوهش تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش ناامیدی و اضطراب کودکان کارشهر یزد بود.
روش بررسی: روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی و طرح آن به صورت پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل و پیگیری چهارهفتهای بود. جامعه آماری شامل کودکان کار گروه سنی ۸ تا ۱۲سال که در بهار سال ۱۳۹۹، تحت پوشش مدیریت بهزیستی شهرستان یزد بودند. نمونه مورد مطالعه شامل۳۰ کودک کار بود که با استفاده از روش در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جای دهی شدند. ابزار گردآوری دادهها شامل مقیاس ناامیدی کودکان کازدین و اضطراب کودکان اسپنس بود. گروه آزمایش هشت جلسه یک و نیم ساعت درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش را دریافت کردند ولی گروه گواه در فهرست انتظار قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس و نرمافزار spss انجام شد.
یافته ها: نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس دادهها نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به صورت معناداری موجب کاهش سطح ناامیدی و کاهش میزان اضطراب در کودکان کار گردید (۰۵/۰>p).
نتیجه گیری: براساس یافته‌ها میتوان نتیجهگیری کرد که درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش توانسته است باعث کاهش ناامیدی و اضطراب کودکان کار شود. پیشنهاد میشود با همت سازمانهای ذیربط جهت ارتقا سلامت روان و کاهش اضطراب و ناامیدی کودکان کار مداخلات و آموزشهای روانشناختی برگزار شود.
