مقدمه: پژوهش حاضر باهدف بررسی میزان تاثیر کارگاه آموزشی مهارت‌های ارتباط موثر بر مؤلفه‌های فرسودگی شغلی پرستاران شاغل در بیمارستان‌های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام‌شده است.
روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه مداخله‌ای روی ١۰۷ نفر از پرستاران شاغل در بیمارستان‌های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد. نمونه‌گیری به صورت خوشه‌ای ساده از بین بیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی تهران صورت گرفت و شرکت‌کنندگان به روش تصادفی به دو گروه مداخله و غیر مداخله تقسیم شدند. شرکت‌کنندگان پرسشنامه‌ی دو قسمتی متغیرهای زمینه‌ای و فرسودگی شغلی مسلچ (MBI) را تکمیل کردند. سپس گروه مداخله در کارگاه آموزشی مهارت‌های ارتباط موثر شرکت داده شدند. سه ماه پس از آموزش، مجددا شرکت‌کنندگان پرسشنامه‌ی فرسودگی شغلی را تکمیل کردند. داده های به دست آمده با نرم افزار ١٨ Spss مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: نتایج حاصل از آزمون‌های آماری t زوجی در گروه مداخله، قبل و بعد از آموزش نشان داد که در میانگین نمره مؤلفه خستگی عاطفی در مقیاس فراوانی (۰۰۸/۰>p ) و شدت (۰۰۱/۰> p) و همچنین میانگین مؤلفه مسخ شخصیت در مقیاس شدت (۰۳/۰> p) تفاوت معنی‌دار آماری وجود دارد. همچنین میانگین نمره هر سه مؤلفه فرسودگی شغلی در هر دو زیر مقیاس فراوانی و شدت، در هر دو گروه مداخله و غیر مداخله بعد از آموزش اختلاف معنی‌دار آماری داشته است (۰۵/۰> p) که نشان دهنده تاثیر گذاری دوره آموزشی بر فرسودگی شغلی پرستاران شاغل در بیمارستان می‌باشد.
نتیجه‌گیری: با آگاهی از تأثیرگذار بودن دوره آموزشی مهارت‌های ارتباط موثر بر مؤلفه‌های فرسودگی شغلی، می‌توان برای برنامه‌های پیشگیری و ارتقاء سلامت در پرستاران استفاده کرد.
