عذرا محمدپناه اردکان، سحر شمس اسفندآباد،
دوره ۱۹، شماره ۳ - ( مرداد و شهریور ۱۳۹۹ )
چکیده
مقدمه: هدف از تحقیق حاضر بررسی رابطه علی- ساختاری سوگیری شناختی و تاب‌آوری با افسردگی در افراد نابارور، با نقش میانجی اضطراب فراگیر بود.
روش بررسی: پژوهش حاضر با توجه به طرح پژوهش یک مطالعه توصیفی از نوع همبستگی، و بر مبنای کاربست یافته ها از نوع کاربردی است. به منظور انجام پژوهش از بین کلیه افراد نابارور مراجعه کننده به کلینیک های ناباروری شهرستان یزد تعداد ۲۰۰ نفر به عنوان نمونه به روش نمونه‌گیری دردسترس وارد پژوهش شدند. به منظور جمع آوری دادهها از پرسشنامه‌های سوگیری شناختی متمرکز برخود، مقیاس تاب‌آوری کانر – دیویدسون، پرسشنامه افسردگی بک و پرسشنامه مقیاس اضطراب فراگیر اسپیتزر و همکاران، استفاده شد. جهت تحلیل دادهها از روش مدلیابی معادلات ساختاری استفاده شد.
یافته ها: نتیجه تحقیق حاضر نشان می دهد که سوگیری شناختی بالا و تاب‌آوری پایین در ابتلا به افسردگی و اضطراب فراگیر در بین افراد نابارور موثر است، بدین معنا که هر چه سوگیری شناختی بالاتر و تاب‌آوری پایین تر باشد افراد نابارور بیشتر در معرض ابتلا به افسردگی و اضطراب فراگیر قرار می‌گیرند. به عبارتی، مدل مفهومی طراحی شده در پژوهش براساس روش معادلات ساختاری برازش گردید.
نتیجه گیری: یافته‌ها نشان داد سوگیری های شناختی در افراد نابارور پیش بینی کننده میزان تاب‌آوری است و تاب‌آوری نیز عاملی موثر در تغییرات میزان اضطراب فراگیر و افسردگی می باشد. همچنین اضطراب فراگیر در پیش بینی میزان افسردگی نقش مهمی دارد.
