چکیده
مقدمه: آلیسین از عصاره سیر گرفته شده و به واسطه گروه تیوسولفونات توانایی اتصال به گروه‌های تیول پروتئین‌ها را دارد. این اتصال باعث تخریب انواع پروتئین‌ها و آنزیم‌های مهم میکروب‌ها شده و می‌تواند بر طیف وسیعی از ویروس‌ها، باکتری‌ها، قارچ‌ها و انگل‌ها موثر باشد. هدف این مطالعه بررسی پایداری، سمیت و اثر ضد میکروبی آلیسین محلول می‌باشد.
روش بررسی: نخست سریال غلظت (۳۱،۶۲، ۱۲۵، ۲۵۰، ۵۰۰ میکروگرم در میلی‌لیتر) محلول آلیسین تهیه و در معرض سوسپانسیون سوش‌های استاندارد باکتریایی شامل سودوموناس آئروژینوزا(ATTC ۲۵۹۸۷)، اشریشیاکلی(ATTC ۲۵۹۲۲) و استافیلوکوکوس اوررئوس(ATTC ۲۵۹۲۳) و سوش‌های استاندارد قارچی شامل کاندیدا آلبیکنس(ATTC ۱۰۲۳۱) و آسپرژیلوس نیجر(ATTC ۱۶۸۸۸) قرار داده شد و در نهایت کمترین غلظت مهاری(MIC۵۰ وMIC۹۰) این ترکیب علیه هر سوش، تعیین گردید. برای بررسی سمیت، نخست سوسپانسیون سلول‌های پوست موش، نژاد بالب سی تهیه و به مدت ۶، ۱۲ و ۲۴ ساعت در معرض سریال غلظت محلول آلیسین قرار گرفت. سپس با تست MTT میزان حیات سلولی با توجه به کنترل محاسبه گردید. برای بررسی پایداری محلول آلیسین، نخست تعدادی قطعه سنگ مرمر استریل شده تهیه و به طور جداگانه روی سطح آنها با محلول آلیسین آغشته گردید. بعد از گذشت ۶، ۱۲ و ۲۴ ساعت از قطعه سنگ‌ها نمونه‌گیری و روی پلیت نوترینت آگار تلقیح شد. محیط‌های کشت به مدت ۴۸ ساعت در ۳۷ درجه سانتی‌گراد انکوبه شده و در نهایت تعداد کلونی‌های رشد کرده در هر پلیت، شمارش گردید.
یافتهها: تست میکرودایلوشن نشان داد کمترین میزان MIC۵۰ برای محلول آلیسین مقدار ۶۲ میکروگرم بر میلی لیتربرای سوش کاندیدا و بیشترین میزان MIC۵۰ برای سوش استافیلوکوکوس اورئوس مشاهده گردید. محلول آلیسین بر روی همه سوش‌های باکتریایی و قارچی مورد مطالعه اثر ضد میکروبی دارد. همچنین این مطالعه به ما نشان داد که سمیت محلول آلیسین به مقدار اندکی وابسته به زمان و غلظت بوده ولی افزایش زمان تا ۲۴ ساعت تاثیر چشمگیری بر کاهش پایداری این ماده نداشت.
نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج محلول آلیسین دارای خاصیت ضدمیکروبی بوده و سمیت آن ناچیز و قابل اغماض می‌باشد. همچنین این ماده از پایداری بالایی در شرایط محیطی برخوردار است.
