دوماهنامه علمی پژوهشی

مقدمه: افزایش مقاومت به عوامل ضد میکروبی معمول یکی از مشکلات عمده بخش مراقبت‌های بهداشتی است. کنترل انتشار باکتری‌ها در محیط‌های مختلف یک چالش موجود در این بخش‌ها است که غلبه بر آن‌ها ازنظر بهداشتی و اقتصادی اهمیت زیادی دارد. در این مطالعه فعالیت ضد باکتریایی نانو ذرات نقره علیه دو باکتری گرم مثبت استافیلوکوکوس اورئوس و سودوموناس آئروژینوزا و دو باکتری گرم منفی اشرشیاکلی و باسیلوس سرئوس بررسی شد.

روش بررسی: خاصیت ضد باکتریایی نانو ذرات نقره علیه باکتری‌ها با استفاده از روش‌ رقیق‌سازی مطالعه شد. آزمایش‌های باکتریولوژی با استفاده از غلظت اولیه CFU/ml (۱۰۸×۵/۱-۱) از هر نوع باکتری‌ انجام شد. مقدار حداقل غلظت ممانعت کننده رشد (MIC) و حداقل غلظت باکتری ‌کشی (MBC) برای هر باکتری در محیط کشت آگار تعیین گردید. زمان مرگ باکتری با استفاده از غلظت­های یک و دو برابر MIC در زمان اثر صفر تا ۵۴۰ دقیقه بررسی و زمان مرگ هر باکتری تعیین شد.

یافته­ها: نتایج نشان داد که حداقل غلظت مهارکنندگی برای باکتری‌های اشرشیاکلای، باسیلوس سرئوس، استافیلوکوکوس اورئوس و سودوموناس آئروژینوزا به ترتیب در غلظت ۱۷۰۰، ۱۶۰۰، ۱۵۰۰ و ۱۶۰۰ میکرو‌گرم در لیتر نانوذره نقره حاصل شد. همچنین، کمترین زمان مرگ برای باکتری‌های باسیلوس سرئوس به مدت ۴ ساعت به دست آمد.

نتیجه­گیری: بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه باکتری‌های اشرشیاکلای کمترین حساسیت و باکتری‌های استافیلوکوکوس اورئوس بیشترین حساسیت را نسبت به نانو ذرات نقره نشان دادند.

مقدمه: پرتودهی یکی از استراتژی‌های مداخله‌گر به‌منظور کنترل مؤثر میکروارگانیسم‌های پاتوژن منتقله از غذا می‌باشد که باعث کاهش بار میکروبی و افزایش مدت‌زمان نگهداری گوشت می‌شود.

روش بررسی: در این مطالعه نمونه‌های گوشت شترمرغ با باریکه الکترونی به میزان ۱,۵، ۳ و ۵ کیلوگری مورد تیمار قرارگرفته و در دمای C°۱±۴ به مدت ۱۵ روز نگهداری شدند. پس از پرتودهی در بازه‌های زمانی ۵ روزه، به مدت ۱۵ روز تغییرات شیمیایی و ارگانولپتیکی گوشت مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین میزان کل نیتروژن آزاد و اسید تیوباربیتوریک برای بررسی تغییرات شیمیایی اندازه‌گیری گردید.

یافته ها: پرتودهی به‌طور معنی‌داری باعث کاهش میزان کل نیتروژن آزاد در نمونه‌های پرتودیده شد. همچنین افزایش میزان اسید تیوباربیتوریک نیز در نمونه‌های پرتودیده شده معنی‌دار بود که با دور پرتودهی و طول مدت نگهداری رابطه مستقیم داشت و علی‌رغم افزایش میزان اسید تیوباربیتوریک، پرتودهی اثر معنی‌داری بر خواص حسی گوشت شترمرغ نداشت.

نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که پرتودهی گوشت شترمرغ با باریکه الکترونی باعث افزایش مدت‌ زمان نگهداری گوشت شترمرغ به مدت حداقل دو هفته در دمای یخچال بدون تغییر محسوس در خواص حسی این گوشت می‌شود.