محمدرضا انتظاری میبدی، مسعود محمدی، قاسم نظیری، سجاد امینی منش،
دوره ۱۹، شماره ۶ - ( ۱۲-۱۳۹۹ )
چکیده
مقدمه: اضافه وزن و چاقی بدلیل افزایش شدت پرخوری یکی از پیامدهای جسمانی اختلال پرخوری افراطی است. این مطالعه با هدف تاثیر مداخله سبک زندگی با رویکرد انتخاب بر مدیریت وزن به لحاظ کاهش شدت پرخوری زنان دچار اختلال پرخوری افراطی انجام شده است.
روش بررسی: دراین مطالعه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون، ۴۵ نفر زن۲۰ تا ۶۰ سال با نمایه توده بدنی بالای ۲۵ مبتلا به پرخوری افراطی به روش در دسترس انتخاب شدند؛ و بصورت کاملا تصادفی در سه گروه ۱۵ نفری مداخله آموزش سبک زندگی ، رژیم غذایی و کنترل قرار گرفتند. برای ارزیابی شدت پرخوری از " مقیاس شدت پرخوری گورمالی" استفاده شد. داده ها به وسیله نرم افزار آماری spss نسخه ۲۴ مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت.
یافته ها: میانگین نمرات شدت پرخوری و نمایه توده بدنی در گروه آزمایش نسبت به گروه رژیم غذایی و کنترل، در مرحله پس‌آزمون کاهش معناداری پیدا کرده و این کاهش در مرحله پیگیری نسبتاً ثابت مانده است. نتایج نشان داد: مداخله اصلاح سبک زندگی با رویکرد انتخاب برکاهش شدت پرخوری (۰۰۱/۰ >p) وکاهش شاخص توده بدنی (۰۵/۰ < p) در زنان دچارپرخوری افراطی موثر بود.
نتیجه گیری: اصلاح سبک زندگی با رویکرد انتخاب بر کاهش شدت پرخوری و بالطبع کاهش نمایه توده بدنی در افراد دچارپرخوری افراطی موثر می باشد. پیشنهاد می گردد این نوع مداخله در دستور کار سازمان های متولی سلامت و دیگر موسسات، یرای افراد چاق دچار اختلال پرخوری افراطی مورد استفاده قرار گیرد.
