مقدمه: سازمان جهانی بهداشت سلامت عمومی را سلامتی کامل جسمی، اجتماعی و روانی نه فقط فقدان بیماری یا ناتوانی تعریف می کند. خوشبینی هم بر روی سلامت روانی و هم جسمانی تاثیر دارد. لذا این مطالعه با هدف بررسی ارتباط خوشبینی با سلامت عمومی در دانشجویان دانشگاههای شهر یزد طراحی و اجرا شد.

  روش بررسی: مطالعه حاضر توصیفی- همبستگی می باشد جامعه مورد بررسی 300 نفر از دانشجویان دانشگاههای علوم پزشکی، یزد و آزاد اسلامی شهر یزد بوده که به روش طبقه ای تصادفی انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه های استاندارد سلامت عمومی( GHQ-28 ) و خوشبینی( LOT ) بوده که روایی و پایایی آن در مطالعات قبلی مورد تایید قرار گرفت. پس از تکمیل پرسشنامه ها، داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه 16 و آزمون های آماری ANOVA ، T-test و همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

  یافته ها: خوشبینی با سلامت عمومی (001/0 P< و 472/0 r= )، علائم جسمانی(001/0 P< و 800/0 r= )، اضطراب و اختلال خواب(001/0 P< و 849/0 r= )، اختلال در کارکرد اجتماعی(001/0 P< و 705/0 r= ) و افسردگی(001/0 P< و 860/0 r= ) همبستگی قوی داشت. اختلاف معنی داری بین میانگین نمره سلامت عمومی و خوشبینی دانشجویان دانشگاههای مختلف مشاهده گردید(به ترتیب 001/0 P= و 045/0 P= )، بطوری که دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی دارای میانگین نمره سلامت عمومی و خوشبینی پایین تری نسبت به دو دانشگاه دیگر یعنی آزاد اسلامی و یزد بودند.

  نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه خوشبینی وسلامت عمومی رابطه بسیارقوی ونزدیکی بایکدیگر دارندلذا لازم است کوشش شود خوشبینی دانشجویان به هرطریق ممکن افزایش یابد تاسلامت عمومی آن ها نیز افزایش یابد.

   مقاله حاضر برگرفته از پایان نامه تحصیلی مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی یزد می باشد.