دوره 23، شماره 3 - ( مرداد و شهریور 1403 )                   جلد 23 شماره 3 صفحات 91-76 | برگشت به فهرست نسخه ها

Ethics code: IR.IAU.SRB.REC.1402.226


XML English Abstract Print


گرمسار، ایران ، Apirkhaefi@gmail.com
چکیده:   (310 مشاهده)
مقدمه: بیماری دیابت به عنوان یکی از عوامل شایع مرگ و میر در جهان، فراتر از جنبه‌های جسمی است و می­تواند بر ابعاد روانی و احساسی نیز تأثیر بگذارد. از این­رو، پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی معنویت درمانی بر بهزیستی روان‌شناختی و خودکارآمدی بیماران مبتلا به دیابت نوع دو تهران انجام شد.
روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع نیمه­آزمایشی و با طرح پیش‌آزمون، پس آزمون و پیگیری سه ماهه با گروه کنترل بود. جامعۀ پژوهش تمامی بیماران دیابت نوع دو بودند که از مرداد تا آذرماه سال 1402 در مراکز درمانی تهران (مسیح دانشوری، نیکان و انجمن دیابت ایران) حضور داشتند. از بین بیماران، 37  نفر از آنان با روش نمونه‌گیری هدفمند برگزیده شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (18=N) و کنترل (19=N) جایگزین شدند. ابزار گردآوری اطلاعات، شامل فرم اطلاعات جمعیت شناختی،  مقیاس­های استاندارد شدۀ بهزیستی روان‌شناختی ریف-فرم کوتاه (آلفای کرونباخ= 72/0) و خودکارآمدی عمومی (آلفای کرونباخ= 83/0) بود. برای تحلیل داده­ها از نرم‌افزار SPSS-21 استفاده شد. همچنین با توجه به مراحل مختلف اندازه­گیری (پیش آزمون، پس­آزمون و پیگیری)، آزمون تحلیل واریانس با اندازه­گیری مکرر برای تجزیه و تحلیل داده­ها به کار گرفته شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که معنویت درمانی توانست باعث افزایش بهزیستی روان‌شناختی (56/132=F) و خودکارآمدی (51/15=F) در بیماران دیابت نوع دو شود (001/0> P). همچنین میزان اندازه اثر معنویت درمانی برای بهزیستی روان­شناختی 79% و خودکارآمدی 31% بود و ماندگاری تأثیر آن تا سه ماه پس از درمان ملاحظه شد.
نتیجه‌گیری: نتایج حاکی از تأثیر معنویت درمانی بر ارتقاء بهزیستی و خودکارآمدی روانی بیماران دیابت نوع دو بود. بنابراین پیشنهاد می­شود در کنار درمان روتین بیماران دیابت نوع دو، از معنویت درمانی جهت افزایش سلامت روانی بیماران استفاده شود.

این مقاله، برگرفته از پایان‌نامۀ دانشجوی دکتری دانشگاه آزاد اسلامی واحد امارات است.
 
متن کامل [PDF 526 kb]   (153 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (260 مشاهده)  
نوع مطالعه: كاربردي | موضوع مقاله: روان شناسی
دریافت: 1403/1/22 | پذیرش: 1403/3/20 | انتشار: 1403/6/10

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.