Ethics code: IR.MUMS.REC.1401.379
دانشگاه امام رضا ، z.a.birjandi@gmail.com
چکیده: (184 مشاهده)
مقدمه: بخش بزرگی از نیروی کار مراقبت های بهداشتی ناراحتی و فرسودگی قابل توجهی را گزارش می کنند که می تواند منجر به مراقبت ضعیف از بیمار شود. یکی از مداخلات روانشاسی درمان تلفیقی است که می تواند در بهبود خستکی روانی وپرپشانی روانی موثر باشد. لذا هدف این پژوهش بررسی اثربخشی درمان تلفیقی بر کاهش خستگی روانی و پریشانی روانی در پرستاران با نشانههای فرسودگی شغلی بیمارستان امام رضا (ع) بود
روش بررسی: این پژوهش از نوع مطالعات نیمه آزمایشی پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری را کلیه پرستاران زن شاغل بیمارستان امام رضا (ع) دارای نشانههای فرسودگی شغلی تشکیل می دهند. به روش نمونه گیری هدفمند تعداد 30 نفر از پرستاران با در نظر گرفتن معیارهای ورود به مطالعه انتخاب شدند و به صورت تصادفی دو گروه آزمایش و کنترل گـــمارده شـــدند. هر دو گروه قبل از شروع مداخله و پس از آن به پرسشنامه خستگی روان استمس و همکاران و پریشانی روان شناختی کسلر پاسخ دادند. مداخله درمانی طی 10 جلسهی 45 دقیقهای، هفتهای دو بار به شیوه گروهی برای گروه آزمایش ارائه شد.
یافتهها: نتایج نشان داد که باکنترل اثرپیش آزمون و با درنظر گرفتن پس آزمون درمان تلفیقی بر کاهش پریشانی روانی و خستگی روانی پرستاران با نشانههای فرسودگی شغلی اثربخشی قابل ملاحظه ای دارد.
نتیجه گیری: بر اساس یافتهها پیشنهاد میشود به منظور کاهش خستگی روانی، کاهش پریشانی روانی پذیری روانشناختی از روش درمان تلفیقی به شکل مستمر در بیمارستانها و دانشگاهها برای پرستاران به صورت کلاسهای آموزشی استفاده شود.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
روان شناسی دریافت: 1402/12/28 | پذیرش: 1403/3/20 | انتشار: 1403/6/10