دوره 23، شماره 1 - ( فروردین و اردیبهشت 1403 )
جلد 23 شماره 1 صفحات 121-110 |
برگشت به فهرست نسخه ها
مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت، گروه آموزش بهداشت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات درمانی شهید صدوقی یزد، یزد، ایران ، n_ardian1382@hotmail.com
چکیده: (240 مشاهده)
مقدمه: به نظر می رسد دینداری می تواند برای مواجهه موفق تر در موقعیت های سخت و بیماری کمک کننده باشد. لذا این مطالعه با هدف تعیین ارتباط دینداری با اختلال استرس پس از سانحه در مادران دارای فرزند، فرزندمبتلا به سرطان انجام شد.
روش بررسی: مطالعه ی حاضر یک مطالعه ی توصیفی همبستگی از نوع مقطعی بوده که بر روی 115 نفر از مادران دارای فرزند مبتلا به سرطان بستری بیمارستان شهید صدوقی یزد از فروردین تا دی ماه در سال 1399 انجام شد. نمونه گیری به صورت در دسترس بود. ابزار گرداوری اطلاعات پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی و دو پرسشنامه استاندارد ، شامل -پرسشنامه‌ی ptsd می سی سی پی اختلال استرس پس از سانحه (PostTraumatic Stress Disorder) و پرسشنامه‌ی گلاک و استارک برای سنجش سطح دینداری بود. از آزمون و شاخص های اماری توصیفی(میانگین و انحراف معیار) و تحلیلی (همبستگی پیرسون، کای دو) استفاده شد داده های آن با استفاده از نرم افزار SPSS 21 و با سطح اطمینان 95درصد مورد بررسی و تجزیه و تحلیل آماری قرار خواهند گرفت.
یافته ها: یافته ها نشان داد که در پرسشنامه اختلال استرس پس از حادثه میانگین نمره 78/36±61/ 97 و میانگین نمره پرسشنامه میزان دینداری 85/61± 77/26 به دست آمد. ضریب همبستگی پیرسون رابطه بین دینداری و اختلال استرس پس از حادثه را با رابطه منفی نشان داد (160/0= p، 132/0- = r) . میانگین نمره اختلال استرس پس از حادثه و دینداری در بین مادران بر حسب متغییرهای مختلفی مثل شغل مادر، جنسیت فرزند، سطح تحصیلات، تفاوت معناداری نداشت. تفاوت میانگین نمره اختلال استرس پس از حادثه در مادران بر حسب ویژگی های مانند سطح تحصیلات و شغل متفاوت بود. میانگین نمره میزان دینداری در مقایسه مادران شاغل و خانه دار تفاوت بیشتری دیده شد. میانگین نمره استرس پس از حادثه بر حسب نوع بیماری فرزند در مادران تفاوت بیشتری را نشان می داد. چنان که میانگین نمره استرس پس از حادثه بر حسب نوع بیماری نوروببلاستوم 79/25± 87/83 و در بیماری تومور جامد 98/24± 33/92 بود..
بحث و نتیجه گیری: اختلال استرس پس از حادثه در بین مادران نزدیک به آستانه اختلالی بود. هر چند ارتباط معناداری بین اختلال استرس پس از حادثه و دینداری مادران دیده نشد، شاید بتوان گفت شدت دشواری موقعیت روانی مادران با بیماری سخت سرطان در بررسی اثر گذار بوده است
روش بررسی: مطالعه ی حاضر یک مطالعه ی توصیفی همبستگی از نوع مقطعی بوده که بر روی 115 نفر از مادران دارای فرزند مبتلا به سرطان بستری بیمارستان شهید صدوقی یزد از فروردین تا دی ماه در سال 1399 انجام شد. نمونه گیری به صورت در دسترس بود. ابزار گرداوری اطلاعات پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی و دو پرسشنامه استاندارد ، شامل -پرسشنامه‌ی ptsd می سی سی پی اختلال استرس پس از سانحه (PostTraumatic Stress Disorder) و پرسشنامه‌ی گلاک و استارک برای سنجش سطح دینداری بود. از آزمون و شاخص های اماری توصیفی(میانگین و انحراف معیار) و تحلیلی (همبستگی پیرسون، کای دو) استفاده شد داده های آن با استفاده از نرم افزار SPSS 21 و با سطح اطمینان 95درصد مورد بررسی و تجزیه و تحلیل آماری قرار خواهند گرفت.
یافته ها: یافته ها نشان داد که در پرسشنامه اختلال استرس پس از حادثه میانگین نمره 78/36±61/ 97 و میانگین نمره پرسشنامه میزان دینداری 85/61± 77/26 به دست آمد. ضریب همبستگی پیرسون رابطه بین دینداری و اختلال استرس پس از حادثه را با رابطه منفی نشان داد (160/0= p، 132/0- = r) . میانگین نمره اختلال استرس پس از حادثه و دینداری در بین مادران بر حسب متغییرهای مختلفی مثل شغل مادر، جنسیت فرزند، سطح تحصیلات، تفاوت معناداری نداشت. تفاوت میانگین نمره اختلال استرس پس از حادثه در مادران بر حسب ویژگی های مانند سطح تحصیلات و شغل متفاوت بود. میانگین نمره میزان دینداری در مقایسه مادران شاغل و خانه دار تفاوت بیشتری دیده شد. میانگین نمره استرس پس از حادثه بر حسب نوع بیماری فرزند در مادران تفاوت بیشتری را نشان می داد. چنان که میانگین نمره استرس پس از حادثه بر حسب نوع بیماری نوروببلاستوم 79/25± 87/83 و در بیماری تومور جامد 98/24± 33/92 بود..
بحث و نتیجه گیری: اختلال استرس پس از حادثه در بین مادران نزدیک به آستانه اختلالی بود. هر چند ارتباط معناداری بین اختلال استرس پس از حادثه و دینداری مادران دیده نشد، شاید بتوان گفت شدت دشواری موقعیت روانی مادران با بیماری سخت سرطان در بررسی اثر گذار بوده است
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |