دوره 22، شماره 6 - ( بهمن و اسفند 1402 )
جلد 22 شماره 6 صفحات 43-30 |
برگشت به فهرست نسخه ها
گروه روانشناسی، دانشگاه علم و هنر، یزد، ایران ، farangis_demehri@yahoo.com
چکیده: (149 مشاهده)
مقدمه: در دوران بارداری، کیفیت زندگی زناشویی و امنیت روانی زنان تهدید می شود. سلامت جسمی، روحی و روانی زن در این دوره اثرات قابل توجهی بر سلامت جنین، موفقیت در زایمان طبیعی و شیردهی دارد و سلامت را ارتقا دهد. حفظ امنیت روانی، خودتنظیمی شناختی هیجان و کیفیت روابط زناشویی می‌تواند در طول دوران بارداری از نگرانی‌های این دوره تا حدودی بکاهد. هدف پژوهش طراحی مدل ساختاری کیفیت زناشویی و خودنظم‌جویی شناختی با نقش میانجی امنیت روانی جهت پیش‌بینی نگرانی‌های دوران بارداری بود .
روش بررسی: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی پیش‌بین به روش مدلیابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل کلیه زنان باردار از سن 25 تا 40 سال شهر یزد در سال 1402 بود که از بین آن‌ها تعداد 275 نفر به روش نمونه‌گیری خوشه ای به صورت تصادفی از میان مراجع کنندگان زنان باردار به مراکز بهداشتی و درمانگاه های شهر یزد انتخاب شدند. جمع آوری اطلاعات با استفاده از پرسشنامه‌های نگرانی‌های دوران بارداری آلدرسی و لین (2011)، کیفیت زناشویی باسبی و همکاران (1995)، امنیت روانی مازلو (2004) و خودنظم‌جویی شناختی هیجان گارنفسکی و همکاران (2002) انجام شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با روش‌های همبستگی پیرسون و مدلیابی معادلات ساختاری به کمک نرم‌افزارهای SPSS-19 و AMOS-20 انجام شد.
یافته ها: نتایج آزمون رگرسیون چند متغیری نشان داد متغیرهای خودنظم‌جویی شناختی هیجان (هیجان مثبت )49/0(R=، هیجان منفی )056/0(R= و کیفیت زناشویی )089/0(R= با میانجی‌گری امنیت روانی بر نگرانی‌های دوران بارداری اثر مستقیم و معنی‌داری دارند (05/0>P). امنیت روانی نیز بر نگرانی‌های دوران بارداری اثر مستقیم، منفی و معنی‌داری داشت (05/0>P).
نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد مدل ساختاری نگرانی‌های دوران بارداری بر اساس خودنظم‌جویی شناختی هیجان و کیفیت زناشویی با میانجی‌گری امنیت روانی از شاخص‌های برازش مطلوبی برخوردار بود و از این رو آگاهی از این متغیرها می‌تواند در کاهش نگرانی‌های دوران بارداری کمک‌کننده باشد.
روش بررسی: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی پیش‌بین به روش مدلیابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل کلیه زنان باردار از سن 25 تا 40 سال شهر یزد در سال 1402 بود که از بین آن‌ها تعداد 275 نفر به روش نمونه‌گیری خوشه ای به صورت تصادفی از میان مراجع کنندگان زنان باردار به مراکز بهداشتی و درمانگاه های شهر یزد انتخاب شدند. جمع آوری اطلاعات با استفاده از پرسشنامه‌های نگرانی‌های دوران بارداری آلدرسی و لین (2011)، کیفیت زناشویی باسبی و همکاران (1995)، امنیت روانی مازلو (2004) و خودنظم‌جویی شناختی هیجان گارنفسکی و همکاران (2002) انجام شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با روش‌های همبستگی پیرسون و مدلیابی معادلات ساختاری به کمک نرم‌افزارهای SPSS-19 و AMOS-20 انجام شد.
یافته ها: نتایج آزمون رگرسیون چند متغیری نشان داد متغیرهای خودنظم‌جویی شناختی هیجان (هیجان مثبت )49/0(R=، هیجان منفی )056/0(R= و کیفیت زناشویی )089/0(R= با میانجی‌گری امنیت روانی بر نگرانی‌های دوران بارداری اثر مستقیم و معنی‌داری دارند (05/0>P). امنیت روانی نیز بر نگرانی‌های دوران بارداری اثر مستقیم، منفی و معنی‌داری داشت (05/0>P).
نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد مدل ساختاری نگرانی‌های دوران بارداری بر اساس خودنظم‌جویی شناختی هیجان و کیفیت زناشویی با میانجی‌گری امنیت روانی از شاخص‌های برازش مطلوبی برخوردار بود و از این رو آگاهی از این متغیرها می‌تواند در کاهش نگرانی‌های دوران بارداری کمک‌کننده باشد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روان شناسی
دریافت: 1402/8/14 | پذیرش: 1402/10/12 | انتشار: 1402/12/26
دریافت: 1402/8/14 | پذیرش: 1402/10/12 | انتشار: 1402/12/26
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |