دوره 22، شماره 1 - ( فروردین و اردیبهشت 1402 )
جلد 22 شماره 1 صفحات 31-16 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
zareei mahmood abadi H, sedrpoushan N, kalantari M. The effectiveness of grief coping training in a group way in improving the experience of grief caused by covid-19 in women of Yazd city. TB 2023; 22 (1) :16-31
URL: http://tbj.ssu.ac.ir/article-1-3479-fa.html
URL: http://tbj.ssu.ac.ir/article-1-3479-fa.html
زارعی محمود آبادی حسن، سدرپوشان نجمه، کلانتری مریم. اثربخشی آموزش گروهی مقابله با سوگ در بهبود تجربه سوگ ناشی از کووید-19 در زنان سوگوارشهر یزد. طلوع بهداشت. 1402; 22 (1) :16-31
دانشگاه یزد ، zareei_h@yahoo.com
چکیده: (364 مشاهده)
مقدمه: شیوع بالای بیماری کووید-19 و ابتلاء سریع افراد، اعمال محدودیت ها و مرگ و میرناشی از بیماری، تأثیرات منفی زیادی بر جنبه های روانی و اجتماعی خانواده های سوگوار داشت. این پژوهش با هدف اثربخشی آموزش گروهی جهت مقابله با سوگ و بهبود تجربه سوگ بر روی زنان سوگوار شهر یزد انجام گردید.
روش بررسی : پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی و طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری از زنان دارای تجربه سوگ که بر اثر این بیماری همسر خود را در سال 1400 از دست داده بودند، تشکیل گردید از بین آن ها تعداد 30 شرکت کننده به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. پرسشنامه تجربه سوگ (GEQ) The Grief Experience Questionnaire بارت و اسکات (1998) بر روی گروه ها استفاده شد. همچنین بسته آموزشی مقابله با سوگ که از تجربه زیسته زنان سوگوار شهر یزد می باشد (کلانتری و همکاران، 1400)، بر روی گروه آزمایش به مدت ده جلسه 90 دقیقه ای هفتگی انجام شد. در تحلیل داده ها از واریانس با اندازه گیری مکرر و نرم افزاز SPSS نسخه 26 استفاده گردید.
یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که میانگین نمره تجربه سوگ در پس آزمون گروه آزمایش کمتراز گروه کنترل است و از لحاظ آماری اختلاف معنی داری را نشان داد (001/0>p). آموزش گروهی و برنامه مداخله آموزشی توانسته است تجربه سوگ را در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل در زنان داغدیده بهبود بخشد.
نتیجه گیری: مداخله آموزشی مبتنی بر تجربه زیسته زنان سوگوار شهر یزد به عنوان یکی از روش های مؤثر در بهبود تجربه سوگ می تواند استفاده شود.
روش بررسی : پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی و طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری از زنان دارای تجربه سوگ که بر اثر این بیماری همسر خود را در سال 1400 از دست داده بودند، تشکیل گردید از بین آن ها تعداد 30 شرکت کننده به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. پرسشنامه تجربه سوگ (GEQ) The Grief Experience Questionnaire بارت و اسکات (1998) بر روی گروه ها استفاده شد. همچنین بسته آموزشی مقابله با سوگ که از تجربه زیسته زنان سوگوار شهر یزد می باشد (کلانتری و همکاران، 1400)، بر روی گروه آزمایش به مدت ده جلسه 90 دقیقه ای هفتگی انجام شد. در تحلیل داده ها از واریانس با اندازه گیری مکرر و نرم افزاز SPSS نسخه 26 استفاده گردید.
یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که میانگین نمره تجربه سوگ در پس آزمون گروه آزمایش کمتراز گروه کنترل است و از لحاظ آماری اختلاف معنی داری را نشان داد (001/0>p). آموزش گروهی و برنامه مداخله آموزشی توانسته است تجربه سوگ را در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل در زنان داغدیده بهبود بخشد.
نتیجه گیری: مداخله آموزشی مبتنی بر تجربه زیسته زنان سوگوار شهر یزد به عنوان یکی از روش های مؤثر در بهبود تجربه سوگ می تواند استفاده شود.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
