دوره 21، شماره 5 - ( آذر و دی 1401 )
جلد 21 شماره 5 صفحات 63-49 |
برگشت به فهرست نسخه ها
اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر حساسیت اضطرابی و ناگویی هیجانی پرستاران مبتلاء به کمردرد مزمن
دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران ، farzinbagheri73@gmail.com
چکیده: (568 مشاهده)
چکیده
مقدمه: نـاراحتیهـای اســکلتی-عضـلانی بخـش عمــدهای از بیماریهای شغلی را به خـود اختصـاص داده اسـت و از شایعترین مشکلات شغلی پرستاران محسوب میشـود. در همین زمینه، پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر حساسیت اضطرابی و ناگویی هیجانی پرستاران مبتلاء به کمردرد مزمن انجام شد.
روشبررسی: روش پژوهش حاضر نیمهآزمایشی و طرح آن به‌صورت پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش شامل پرستاران مبتـلا بـه کمردرد مزمـن شـهر تهران در سال 1399 بود. نمونه مورد مطالعه شامل 30 پرستار مبتلا به کمر درد که با استفاده از روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گروه گواه جای دهی شدند. ابزار گردآوری شامل پرسشنامههای حساسیت اضطرابی و ناگویی هیجانی بود. گروه آزمایش هشت جلسه 90 دقیقهای درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد را دریافت کردند ولی گروه گواه هیچ مداخلهای دریافت نکردند.
یافتهها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در پرستاران مبتلا به کمر درد مزمن به صورت معناداری موجب کاهش حساسیت اضطرابی (جسمانی، شناختی و اجتماعی) و ناگویی هیجانی (دشواری در شناسایی احساسات، دشواری در توصیف احساسات و تفکر بیرونمدار) گردید (01/0>P).
نتیجهگیری: بر اساس یافتههای بدست آمده میتوان نتیجهگیری کرد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد توانسته است باعث کاهش مشکلات روانشناختی پرستاران دارای کمردرد مزمن شود. بدین منظور پیشنهاد میشود کارگاه و برنامههایی توسط روانشناسان و متخصصان درد برای پرستاران دارای کمردرد مزمن برگزار شود.
مقدمه: نـاراحتیهـای اســکلتی-عضـلانی بخـش عمــدهای از بیماریهای شغلی را به خـود اختصـاص داده اسـت و از شایعترین مشکلات شغلی پرستاران محسوب میشـود. در همین زمینه، پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر حساسیت اضطرابی و ناگویی هیجانی پرستاران مبتلاء به کمردرد مزمن انجام شد.
روشبررسی: روش پژوهش حاضر نیمهآزمایشی و طرح آن به‌صورت پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش شامل پرستاران مبتـلا بـه کمردرد مزمـن شـهر تهران در سال 1399 بود. نمونه مورد مطالعه شامل 30 پرستار مبتلا به کمر درد که با استفاده از روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گروه گواه جای دهی شدند. ابزار گردآوری شامل پرسشنامههای حساسیت اضطرابی و ناگویی هیجانی بود. گروه آزمایش هشت جلسه 90 دقیقهای درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد را دریافت کردند ولی گروه گواه هیچ مداخلهای دریافت نکردند.
یافتهها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در پرستاران مبتلا به کمر درد مزمن به صورت معناداری موجب کاهش حساسیت اضطرابی (جسمانی، شناختی و اجتماعی) و ناگویی هیجانی (دشواری در شناسایی احساسات، دشواری در توصیف احساسات و تفکر بیرونمدار) گردید (01/0>P).
نتیجهگیری: بر اساس یافتههای بدست آمده میتوان نتیجهگیری کرد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد توانسته است باعث کاهش مشکلات روانشناختی پرستاران دارای کمردرد مزمن شود. بدین منظور پیشنهاد میشود کارگاه و برنامههایی توسط روانشناسان و متخصصان درد برای پرستاران دارای کمردرد مزمن برگزار شود.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |