دوره 21، شماره 6 - ( بهمن و اسفند 1401 )
جلد 21 شماره 6 صفحات 108-95 |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشگاه علوم پزشکی سمنان ، pahlevandaryoush@gmail.com
چکیده: (315 مشاهده)
چکیده
مقدمه: سلامت روان کادر درمان به عنوان ارائه دهندگان مراقبت تاثیر بسزایی در کیفیت ارائه خدمات دارد . در این میان شادکامی به عنوان یکی از مولفه های مهم سلامت روان مورد توجه می باشد لذا با توجه اهمیت سلامت روان در کادر درمان بخصوص در دوران اپیدمی کروناویروس 19، مطالعه حاضر با هدف بررسی میزان شادکامی و عوامل شغلی مرتبط با آن در کارکنان بیمارستان طراحی و اجراشد.
روش بررسی : در این مطالعه مقطعی- تحلیلی، 280 نفر از کادر آموزشی ، پژوهشی و درمانی بیمارستان کوثر شهر سمنان در سال 1399 بصورت سرشماری مورد بررسی قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها از یک چک لیست شامل متغیرهای جمعیت شناختی و شغلی همراه با پرسشنامه استاندارد شادکامی آکسفورد (The Oxford Happiness Questionnaire) هیلز و آرگیل (2002) استفاده شد. داده های مربوطه پس از جمع آوری در نرم افزار SPSS26وارد و مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند.
یافته ها: میانگین و انحراف معیار سن افراد مورد بررسی 09/8± 53/34 سال و 1/62 % از آنها زن بودند. 5/47 % از نظر توزیع نمره شادمانی در وضعیت پایین و تنها 10 % در وضعیت عالی قرار داشتند. افراد در گروه سنی 51 تا 60 سال (001/0> P) ، فارغ التحصیلان مقطع دکتری ( 001/0> P) ، شاغلان پزشک (001/0> P)، نیروی های استخدام رسمی (008/0P =)، کارکنان با شیفت کاری ثابت (001/0> P) ، کارکنان غیر نیازمند به اضافه کاری (044/0P =)، افراد دارای تعامل خوب با همکاران (001/0> P) و مستخدمین با رضایت شغلی خوب (001/0> P) ، دارای وضعیت شادکامی خوب یا عالی بودند.
نتیجه گیری : بیشتر کارکنان درمانی شاغل در بیمارستان از سطح شادکامی مطلوبی برخودار نبودند ، لذا طراحی و اجرای برنامه هایی جهت ارتقاء سطح شادکامی با در نظر گرفتن فاکتور های مرتبط با آن توصیه می گردد.
مقدمه: سلامت روان کادر درمان به عنوان ارائه دهندگان مراقبت تاثیر بسزایی در کیفیت ارائه خدمات دارد . در این میان شادکامی به عنوان یکی از مولفه های مهم سلامت روان مورد توجه می باشد لذا با توجه اهمیت سلامت روان در کادر درمان بخصوص در دوران اپیدمی کروناویروس 19، مطالعه حاضر با هدف بررسی میزان شادکامی و عوامل شغلی مرتبط با آن در کارکنان بیمارستان طراحی و اجراشد.
روش بررسی : در این مطالعه مقطعی- تحلیلی، 280 نفر از کادر آموزشی ، پژوهشی و درمانی بیمارستان کوثر شهر سمنان در سال 1399 بصورت سرشماری مورد بررسی قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها از یک چک لیست شامل متغیرهای جمعیت شناختی و شغلی همراه با پرسشنامه استاندارد شادکامی آکسفورد (The Oxford Happiness Questionnaire) هیلز و آرگیل (2002) استفاده شد. داده های مربوطه پس از جمع آوری در نرم افزار SPSS26وارد و مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند.
یافته ها: میانگین و انحراف معیار سن افراد مورد بررسی 09/8± 53/34 سال و 1/62 % از آنها زن بودند. 5/47 % از نظر توزیع نمره شادمانی در وضعیت پایین و تنها 10 % در وضعیت عالی قرار داشتند. افراد در گروه سنی 51 تا 60 سال (001/0> P) ، فارغ التحصیلان مقطع دکتری ( 001/0> P) ، شاغلان پزشک (001/0> P)، نیروی های استخدام رسمی (008/0P =)، کارکنان با شیفت کاری ثابت (001/0> P) ، کارکنان غیر نیازمند به اضافه کاری (044/0P =)، افراد دارای تعامل خوب با همکاران (001/0> P) و مستخدمین با رضایت شغلی خوب (001/0> P) ، دارای وضعیت شادکامی خوب یا عالی بودند.
نتیجه گیری : بیشتر کارکنان درمانی شاغل در بیمارستان از سطح شادکامی مطلوبی برخودار نبودند ، لذا طراحی و اجرای برنامه هایی جهت ارتقاء سطح شادکامی با در نظر گرفتن فاکتور های مرتبط با آن توصیه می گردد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |