دوره 21، شماره 1 - ( فروردین و اردیبهشت 1401 )
جلد 21 شماره 1 صفحات 115-98 |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشگاه شیراز، شیراز، ایران . ، mgoodarzi@roze.shirazu.ac.ir
چکیده: (1054 مشاهده)
مقدمه: دیابت نوع 2 بیش از90% بیماران دیابتی را شامل میشود که علاوه بر عوارض جسمانی، با مشکلات روان شناختی مانند اختلال پرخوری، همراه هست. تشخیص اختلال پرخوری و درمان آن میتواند بسیاری از بیماریهای همراه و دیابت نوع 2 را بهبود بخشد. لذا این پژوهش با هدف پیشبینی اختلال پرخوری در زنان مبتلا به دیابت نوع 2 بر اساس نشانههای افسردگی، تنظیم هیجان و انعطافپذیری روانشناختی انجام شد.
روش بررسی: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی میباشد که بر روی 102 نفر از زنان مبتلا به دیابت نوع 2 از طریق همکاری مراکز مرتبط با بیماری دیابت و اطلاع رسانی از طریق شبکههای مجازی به شیوه هدفمند انجام گرفت. ابزارهای تحقیق شامل پرسشنامه پرخوری گورمالی و همکاران (1982)، افسردگی بک و همکاران (1996)، پذیرش و عمل بوند و همکاران (2011) و دشواری در تنظیم هیجان گراتز و رومر (2004) بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه 22 و ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده شد.
یافتهها: یافتههای حاصل نشان دادند که نشانههای افسردگی، تنظیم هیجان و انعطافپذیری روانشناختی در سطح معنی داری (001/0>p) قادر به پیشبینی اختلال پرخوری هستند. از میان متغیرهای پیشبین، نشانههای افسردگی با پیش بینی 33 درصد از واریانس اختلال پرخوری، بهترین پیشبینیکننده بود (001/0>p).
نتیجه گیری: شناسایی زودهنگام و درمان نشانههای افسردگی در افراد مبتلا به دیابت نوع 2، میتواند سبب کاهش بیشتر اختلال پرخوری در این افراد شود.
روش بررسی: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی میباشد که بر روی 102 نفر از زنان مبتلا به دیابت نوع 2 از طریق همکاری مراکز مرتبط با بیماری دیابت و اطلاع رسانی از طریق شبکههای مجازی به شیوه هدفمند انجام گرفت. ابزارهای تحقیق شامل پرسشنامه پرخوری گورمالی و همکاران (1982)، افسردگی بک و همکاران (1996)، پذیرش و عمل بوند و همکاران (2011) و دشواری در تنظیم هیجان گراتز و رومر (2004) بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه 22 و ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده شد.
یافتهها: یافتههای حاصل نشان دادند که نشانههای افسردگی، تنظیم هیجان و انعطافپذیری روانشناختی در سطح معنی داری (001/0>p) قادر به پیشبینی اختلال پرخوری هستند. از میان متغیرهای پیشبین، نشانههای افسردگی با پیش بینی 33 درصد از واریانس اختلال پرخوری، بهترین پیشبینیکننده بود (001/0>p).
نتیجه گیری: شناسایی زودهنگام و درمان نشانههای افسردگی در افراد مبتلا به دیابت نوع 2، میتواند سبب کاهش بیشتر اختلال پرخوری در این افراد شود.
واژههای کلیدی: اختلال پرخوری، انعطافپذیری روانشناختی، تنظیم هیجان، نشانههای افسردگی، دیابت نوع 2.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |