دوره 21، شماره 2 - ( خرداد و تیر 1401 )                   جلد 21 شماره 2 صفحات 16-1 | برگشت به فهرست نسخه ها

Ethics code: IR.IAU.KHUISF.REC.1400.082


XML English Abstract Print


دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان(خوراسگان)، اصفهان، ایران. ، aghaeipsy@gmail.com
چکیده:   (794 مشاهده)
مقدمه: آتش‌نشانان ازجمله افرادی می باشند که با انواع موقعیت‌های زجرآور و استرس‌زا  در کار مواجه اند. ازاین‌رو با توجه به شرایط استرس زا سلامت روان آتش‌نشانان همواره باید موردتوجه قرار گیرد.در نهایت پژوهش حاضر باهدف اثربخشی روان‌درمانی مثبت‌گرا بر کیفیت زندگی، شادکامی، سطح معنایی آتش‌نشانان شهر اصفهان در بهار سال 1399 انجام شد.
روش بررسی: روش پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی از نوع پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه- کنترل و  دوره پیگیری یک‌ماهه است  و جامعه آماری پژوهش شامل کلیه آتش‌نشانان شهر اصفهان  بود از میان آن‌ها 30 نفر دو گروه 15 نفر (آزمایش و کنترل) به روش نمونه‌گیری تصادفی به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه‌های کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی-فرم کوتاه (QlWHO )˛ شادکامی آکسفورد (OxH )˛ تعیین سطح معنایی(Dsl) استفاده شد. جلسات درمان مثبت‌گرا طی 8 جلسه 90 دقیقه‌ای در مورد گروه آزمایش اجرا شد و گروه کنترل هیچ مداخله‌ای دریافت نکرد. داده‌های حاصل از پرسشنامه‌ها با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه‌گیری‌های مکرر مورد تحلیل قرار گرفتند.
یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که بین میانگین نمرات مرحله پیش‌آزمون با پس‌آزمون و پیگیری در متغیر سطح معنایی و کیفیت زندگی˛ شادکامی تفاوت معنادار وجود دارد. این بدان معناست که روان‌درمانی مثبت نگر توانسته‌ به شکل معناداری نمرات پس‌آزمون و پیگیری سطح معنایی و کیفیت زندگی˛ شادکامی را نسبت به مرحله پیش‌آزمون دچار تغییر نماید( 01/0p<).
نتیجه‌گیری:  اگرچه روان‌درمانی مثبت‌گرا بر کیفیت زندگی˛ شادکامی و سطح معنایی آتش‌نشانان مؤثر بوده است ˛ لذا پیشنهاد می‌گردد. مشاوران ازاین‌رو مداخله‌ای برای بهبود سلامت روانی آتش‌نشانان استفاده نمایند.

واژه‌های کلیدی: کیفیت زندگی، شادکامی، آتش‌نشانان.
متن کامل [PDF 448 kb]   (415 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (812 مشاهده)  
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى
دریافت: 1400/10/20 | پذیرش: 1401/3/31 | انتشار: 1401/5/10

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.