دوره 19، شماره 6 - ( 12-1399 )                   جلد 19 شماره 6 صفحات 62-50 | برگشت به فهرست نسخه ها

Research code: 5986
Ethics code: IR.SSU.SPH.REC.1397.069


XML English Abstract Print


دانشکده بهداشت،دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی ، یزد ، ایران. ، m.askari@ssu.ac.ir
چکیده:   (1591 مشاهده)
مقدمه: طبق گزارش سازمان جهانی بهداشت، ایران در سطح بالایی از میزان مرگ و میر ناشی از حوادث ترافیکی قرار دارد. ارزیابی روند و بررسی وضعیت مرگ و میر می تواند اطلاعات مفیدی را برای سیاست گذاران در جهت اقدامات پیشگیرانه و کاهش تلفات ناشی از این حوادث فراهم کند. دراین مطالعه وضعیت و روند مرگ و میر ناشی از حوادث رانندگی در یک دوره ی ده ساله مورد بررسی قرار گرفته است.
روش بررسی:  این مطالعه، یک مطالعه ی توصیفی است که  به بررسی روند مرگ و میر ناشی از حوادث رانندگی در ایران طی سال های 97-1388 پرداخته است. داده های مطالعه از سایت سازمان پزشکی قانونی کشور و سایت مرکز آمار ایران گردآوری شد وکلیه موارد مرگ و میر ناشی از تصادفات وارد مطالعه شد. پس از جمع آوری داده ها، با استفاده نرم افزار Microsoft Office Excel 2013 و SPSS نسخه 24، به منظور توصیف داده ها از شاخص های فراوانی، درصد ، نرخ سالیانه  و برای آزمون فرضیه از آزمون تی تست استفاده گردید.
یافته ها: به طور متوسط 1/24 نفر به ازای هر صد هزار نفر طی دوره مطالعه در حوادث رانندگی کشته شده  اند . بین تعداد مرگ و میر ناشی از تصادفات جاده ای در مردان در مقایسه با زنان اختلاف معنی داری وجود داشت (05/0p< )0بیش از 77 درصد قربانیان مردان بودند و بیش از 67 در صد مرگ و میر در جاده های برون شهری اتفاق افتاده بود. استان های سمنان، مرکزی و کرمان یشترین میزان مرگ و میر و استان های تهران ، البرز  و اردبیل کمترین میزان مرگ و میر ناشی از حوادث را طی این دوره ده ساله داشته اند.
نتیجه گیری: نرخ مرگ و میر ناشی ازحوادث رانندگی طی دوره ی مطالعه روند کاهشی داشته است اما در مقایسه با میانگین جهانی، هنوز وضعیت مطلوبی ندارد که  نیازمند سیاست گذاری مناسب و مدیریت برای اجرای برنامه های فوری و موثر می باشد.
 
متن کامل [PDF 602 kb]   (1243 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (4902 مشاهده)  
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى
دریافت: 1398/11/7 | پذیرش: 1399/7/7 | انتشار: 1399/12/10

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.