دوره 20، شماره 1 - ( فروردین و اردیبهشت 1400 )
جلد 20 شماره 1 صفحات 37-25 |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشگاه تهران ، rkarami1352@gmail.com
چکیده: (1282 مشاهده)
مقدمه: زنان بد سرپرست همواره با چالش‌های بسیار جدی در زندگی مواجه هستند. این مشکلات می‌تواند ابعاد مختلف زندگی آن‌ها را تحت تأثیر خود قرار دهد. هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) بر شفقت به خود و دلزدگی زناشویی در زنان بد سرپرست بود.
روش بررسی: این پژوهش از نوع آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه زنان بد سرپرست مراجعه‌کننده به سمن‌های شهر تهران در سال ۱۳۹۸ بود؛ که در آن 30 نفر از زنان بد سرپرست تحت پوشش کانون کارآفرینان مهر تهران، به‌صورت داوطلبانه با استفاده از نمونه در دسترس انتخاب، سپس به‌طور تصادفی به دو گروه 15 نفرِ، آزمایشی و گواه تقسیم شدند. شرکت‌کننده‌ها، پرسشنامه دلزدگی زناشویی پاینز را در دو نوبت پیش‌آزمون و پس‌آزمون تکمیل کردند. گروه آزمایش 8 جلسه درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد دریافت کردند و گروه گواه هیچ مداخله‌ای دریافت نکرد. داده‌ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس و با نرم‌افزار spss نسخه 22 تحلیل شد.
یافته‌ها: نتایج تحلیل کوواریانس برای دلزدگی زناشویی (28/401F=) و شفقت به خود (52/457F=) نشان داد عملکرد زنان بدسرپرست گروه آزمایش با حذف اثر پیش‌آزمون نسبت به گروه گواه تفاوت معناداری وجود داشت (001/0P<). میانگین پس‌آزمون دلزدگی زناشویی (90/4±05/47) و میانگین پس‌آزمون شفقت به خود گروه آزمایشی (31/3±30/43) مشخص گردید درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد موجب کاهش دلزدگی زناشویی و افزایش شفقت به خود در زنان بدسرپرست می‌شود.
نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های این پژوهش، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد با بهبود انعطاف‌پذیری ظرفیت افراد را برای پذیرش مشکلات غیرقابل تغییر و متعهد ماندن به ارزش‌ها، افزایش می‌دهد و با ایجاد بافتی مناسب موجب کاهش دلزدگی و افزایش شفقت به خود زناشویی زنان بد سرپرست می‌شود.
روش بررسی: این پژوهش از نوع آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه زنان بد سرپرست مراجعه‌کننده به سمن‌های شهر تهران در سال ۱۳۹۸ بود؛ که در آن 30 نفر از زنان بد سرپرست تحت پوشش کانون کارآفرینان مهر تهران، به‌صورت داوطلبانه با استفاده از نمونه در دسترس انتخاب، سپس به‌طور تصادفی به دو گروه 15 نفرِ، آزمایشی و گواه تقسیم شدند. شرکت‌کننده‌ها، پرسشنامه دلزدگی زناشویی پاینز را در دو نوبت پیش‌آزمون و پس‌آزمون تکمیل کردند. گروه آزمایش 8 جلسه درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد دریافت کردند و گروه گواه هیچ مداخله‌ای دریافت نکرد. داده‌ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس و با نرم‌افزار spss نسخه 22 تحلیل شد.
یافته‌ها: نتایج تحلیل کوواریانس برای دلزدگی زناشویی (28/401F=) و شفقت به خود (52/457F=) نشان داد عملکرد زنان بدسرپرست گروه آزمایش با حذف اثر پیش‌آزمون نسبت به گروه گواه تفاوت معناداری وجود داشت (001/0P<). میانگین پس‌آزمون دلزدگی زناشویی (90/4±05/47) و میانگین پس‌آزمون شفقت به خود گروه آزمایشی (31/3±30/43) مشخص گردید درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد موجب کاهش دلزدگی زناشویی و افزایش شفقت به خود در زنان بدسرپرست می‌شود.
نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های این پژوهش، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد با بهبود انعطاف‌پذیری ظرفیت افراد را برای پذیرش مشکلات غیرقابل تغییر و متعهد ماندن به ارزش‌ها، افزایش می‌دهد و با ایجاد بافتی مناسب موجب کاهش دلزدگی و افزایش شفقت به خود زناشویی زنان بد سرپرست می‌شود.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |