دوره 19، شماره 3 - ( مرداد و شهریور 1399 )
جلد 19 شماره 3 صفحات 11-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
گروه آمار و اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات درمانی شهید صدوقی یزد، یزد، ایران. ، fatemehfarzanehepi@gmail.com
چکیده: (1948 مشاهده)
مقدمه: سلامت روان پرستاران به عنوان ارائه دهندگان مراقبت تاثیر بسزایی در کیفیت مراقبت ارائه شده از سوی آن ها دارد. شادکامی با بسیاری از مولفه های سلامت رابطه نزدیک دارد. با توجه به این که سلامت روان پرستاران اهمیت بسزایی دارد، لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی شادکامی در پرستاران بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد انجام شد.
روش بررسی: مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی-مقطعی است که بر روی 210 پرستار به روش نمونه گیری طبقه ای متناسب با تعداد پرستاران شاغل در هر یک بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد انجام شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه 2 قسمتی شامل اطلاعات زمینه ای و پرسش نامه 29 سوالی شادکامی آکسفورد با دامنه نمره 87-0جمع آوری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS16 و آزمون های کای اسکوئر و ANOVA استفاده گردید.
یافته ها: میانگین سن پرستاران 09/6±8/31 سال بود. از نظر سطح شادکامی اکثر پرستاران (6/57 درصد) شادی متوسطی داشتند و میانگین نمره کلی شادکامی 88/11±54/37 بود. همچنین بین شادکامی با فعالیت فیزیکی (022/0=P)، وضعیت استخدامی (025/0=P)، بخش (038/0=P)، شیفت کاری شب (011/0=P)، رضایت از سلامت (0001/0>P)، دوست داشتن شغل (001/0=P) و رضایت از محل کار (0001/0>P) ارتباط آماری معناداری وجود داشت.
نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که سطح شادکامی در اکثر پرستاران در سطح متوسط می باشد. لذا اقدامات و برنامه ریزی در راستای افزایش شادکامی پرستاران جهت بهبود کیفیت مراقبت های پرستاری توصیه می شود.
روش بررسی: مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی-مقطعی است که بر روی 210 پرستار به روش نمونه گیری طبقه ای متناسب با تعداد پرستاران شاغل در هر یک بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد انجام شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه 2 قسمتی شامل اطلاعات زمینه ای و پرسش نامه 29 سوالی شادکامی آکسفورد با دامنه نمره 87-0جمع آوری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS16 و آزمون های کای اسکوئر و ANOVA استفاده گردید.
یافته ها: میانگین سن پرستاران 09/6±8/31 سال بود. از نظر سطح شادکامی اکثر پرستاران (6/57 درصد) شادی متوسطی داشتند و میانگین نمره کلی شادکامی 88/11±54/37 بود. همچنین بین شادکامی با فعالیت فیزیکی (022/0=P)، وضعیت استخدامی (025/0=P)، بخش (038/0=P)، شیفت کاری شب (011/0=P)، رضایت از سلامت (0001/0>P)، دوست داشتن شغل (001/0=P) و رضایت از محل کار (0001/0>P) ارتباط آماری معناداری وجود داشت.
نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که سطح شادکامی در اکثر پرستاران در سطح متوسط می باشد. لذا اقدامات و برنامه ریزی در راستای افزایش شادکامی پرستاران جهت بهبود کیفیت مراقبت های پرستاری توصیه می شود.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |