چکیده
مقدمه: مهاجرت از عوامل موثر بر وقوع بزهکاری و جرم شناخته شده است. فرض محتمل این است که این عامل میتواند در گسترش اعتیاد نیز نقش داشته باشد. لذا تحقیق حاضر با هدف بررسی تأثیر مهاجرت بر شیوع اعتیاد انجام شد.
روش بررسی: جامعه آماری را کلیه معتادین تحت درمان و مراجعهکننده به مراکز بهزیستی و کمپهای ترک اعتیاد تشکیل میدهند که 384 نفر از آنها به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و توسط پرسشنامه محقق ساخته مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج تحقیق با استفاده از نرم
افزار
SPSS تجزیه و تحلیل شدند.
یافتهها: طبق نتایج نسبت مهاجرین معتاد بیش از بومیان معتاد است.بهطوریکه 47.4 درصد معتادین مهاجر هستند این در حالیست که مهاجرین 33 درصد جمیت آماری شهر یزد را تشکیل میدهند. یعنی درصد بیشتری از مهاجرین نسبت به حجم جمعیت خود، گرفتار اعتیاد شدهاند. جمعیت معتادین مهاجر خارج استان تقریباً دو برابر مهاجرین داخل استان یزد است و حدود یک سوم جمعیت معتادین را مهاجرین خارج از استان تشکیل میدهند. مهاجرین میانگین اعتیاد بالاتری دارند. این میزان در آنها بین 23 تا 25 در حالیکه در بومیان 22.4 است. معتادین غیربومی به طور معمول قرصهای روانگردان و تریاک بیشتری مصرف میکنند. همچنین اختلاف معنیداری در میزان کنترل اجتماعی، حمایت اجتماعی، جذب فرهنگی، حاشیهنشینی بین مهاجرین و غیر مهاجرین مشاهده شد.
نتیجهگیری: مهاجرین نسبت به بومیان گرایش به اعتیاد، توزیع و سابقه ترک مواد بیشتری داشتند. حاشیهنشینی و عدم کنترل، حمایت اجتماعی و جذب فرهنگی در بین مهاجرین در افزایش اعتیاد آنها موثر است.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1396/7/16 | پذیرش: 1398/4/15 | انتشار: 1399/2/7